دریاها با هم حرف می‌زنند

ایران: یک محقق ایـرانـی دپارتمان اقیانوس شناسی مؤسسه ملی اقیانوس شناسی و ژئوفیزیک تجربی ایتالیا به همراه گروهی از پژوهشگران در تحقیقات خود نشان داد که دریای آدریاتیک و دریای یونان از طریق فعل و انفعالاتی با یکدیگر حرف می‌زنند.
دریای یونان حوضچه‌ای از دریای مدیترانه است که بین جنوب ایتالیا، آلبانی و یونان واقع شده و عمیق‌ترین حوضچه دریای مدیترانه است که عمق آن می‌تواند حداکثر به پنج هزار متر برسد.
صادق یاری به همراه میرو گاسیک، جوزیه چیویتارزه و وانسا کاردین از دپارتمان اقیانوس شناسی مؤسسه ملی اقیانوس شناسی و ژئوفیزیک تجربی تریسته ایتالیا، تئوری جدیدی را ارائه کردند که نشان می‌دهد این دریا از طریق فعل و انفعالاتی می‌تواند با آب‌های دریای آدریاتیک در تماس باشد.آب‌های این دو دریا به صورت دوره‌ای (هر ۷ تا ۱۰ سال یکبار) و برپایه الگوی چرخش مدیترانه با یکدیگر ترکیب می‌شوند.
به عبارت دیگر این دو دریا می‌توانند با یکدیگر حرف بزنند و با تعاملی که میان خود برقرار می‌کنند احتمالاً روی تمام مدیترانه شرقی نیز اثر می‌گذارند.
این محققان الگوی چرخش مدیترانه را برپایه تحقیقات و رصدهایی که از ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۸ انجام شده است و همچنین از طریق اطلاعات ماهواره‌ای ارائه و با عنوان BiOS (سیستم نوسان دو نمایی آدریاتیک- یونان) نامگذاری کرده‌اند.

ایران: یک محقق ایـرانـی دپارتمان اقیانوس شناسی مؤسسه ملی اقیانوس شناسی و ژئوفیزیک تجربی ایتالیا به همراه گروهی از پژوهشگران در تحقیقات خود نشان داد که دریای آدریاتیک و دریای یونان از طریق فعل و انفعالاتی با یکدیگر حرف می‌زنند.

دریای یونان حوضچه‌ای از دریای مدیترانه است که بین جنوب ایتالیا، آلبانی و یونان واقع شده و عمیق‌ترین حوضچه دریای مدیترانه است که عمق آن می‌تواند حداکثر به پنج هزار متر برسد.

صادق یاری به همراه میرو گاسیک، جوزیه چیویتارزه و وانسا کاردین از دپارتمان اقیانوس شناسی مؤسسه ملی اقیانوس شناسی و ژئوفیزیک تجربی تریسته ایتالیا، تئوری جدیدی را ارائه کردند که نشان می‌دهد این دریا از طریق فعل و انفعالاتی می‌تواند با آب‌های دریای آدریاتیک در تماس باشد.آب‌های این دو دریا به صورت دوره‌ای (هر ۷ تا ۱۰ سال یکبار) و برپایه الگوی چرخش مدیترانه با یکدیگر ترکیب می‌شوند.

به عبارت دیگر این دو دریا می‌توانند با یکدیگر حرف بزنند و با تعاملی که میان خود برقرار می‌کنند احتمالاً روی تمام مدیترانه شرقی نیز اثر می‌گذارند.

این محققان الگوی چرخش مدیترانه را برپایه تحقیقات و رصدهایی که از ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۸ انجام شده است و همچنین از طریق اطلاعات ماهواره‌ای ارائه و با عنوان BiOS (سیستم نوسان دو نمایی آدریاتیک- یونان) نامگذاری کرده‌اند.

در سال ۱۹۹۷ برای اولین بار وارونگی چرخش سطح دریای یونان به سبب جریان شدید و آشکار آب‌هایی که از دریای اژه برانگیخته شده بودند به ثبت رسید، در حقیقت تا آن زمان این وارونگی اغلب در اثر جریان‌های باد و نه جریان‌های آبی یک دریای دیگر ایجاد می‌شد.

به این ترتیب، این وارونگی یک رویداد غیرعادی بود که موجب واژگونی چرخش سراسر مدیترانه شرقی شد و به دلیل استثنا بودن، در سالنامه‌های اقیانوس شناسی ثبت شد.

اکنون این تیم تحقیقاتی به همراهی صادق یاری فرضیه‌ای را ارائه کردند که نشان می‌دهد یک وارونگی مشابه ناشی از یک نوسان دوره‌ای، حتی بدون تأثیرات آب‌های اژه‌ای نیز می‌تواند در دریای یونان ایجاد شود.

این فرضیه که به تازگی تأیید شده در مجله بین‌المللی Geophysical Research Letters به چاپ رسیده است.

بررسی‌های این دانشمند ایرانی نشان می‌دهد شوری و تراکم آب‌های دریای آدریاتیک جنوبی که روی آب‌های عمیق دریای یونان و مدیترانه شرقی اثر می‌گذارد در هر دهه دگرگونی‌هایی را پدید می‌آورد.

این دگرگونی‌ها، تغییراتی را در سطح دریای یونان ایجاد کرده و بنابراین چرخش این دریا را هم تغییر می‌دهد.

این محققان در این باره توضیح دادند: «تا سال ۱۹۹۶ چرخش دریای یونان در جهت حرکت عقربه‌های ساعت بود و آب اقیانوس اطلس در این دریا نفوذ کرده و وارد دریای آدریاتیک می‌شد. از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۶ یک وارونگی کامل در خلاف جهت عقربه‌های ساعت ایجاد شد و در این دوره، دریای آدریاتیک با آب‌های مدیترانه شرقی تغذیه شد، اما در سال‌های اخیر، چرخش دریای یونان همانند ۲۰ سال قبل به جهت عقربه‌های ساعت بازگشت.»