خون ماموتها ضد یخ بوده است!

احیای یکی از حیاتی ترین پروتئینهای خون ماموتها توسط دانشمندان دانشگاه مانیتوبا نشان داد ماموتها در خون خود از نوعی ژن ضد یخ برخوردار بوده اند تا بتوانند در درجه حرارت بسیار پایین نیاز اکسیژن بدن خود را تامین کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تحقیقات جدید نشان می دهند ماموتها از نوعی خون ضد یخ برخوردار بوده اند تا این خون بتواند در دمای انجماد نیاز اکسیژن بدن این جانداران را تامین کند.
این کشف در پی احیای پروتئین خونی ماموتهای عظیم الجثه انجام گرفته است. این پروتئین که با نام هموگلوبین شناخته می شود در گلبولهای قرمز خون جایی که به اکسیژن متصل شده و آن را حمل می کند، یافت می شود.
محققان دریافتند ماموتها تحت تاثیر سازگاری ژنتیکی این توانایی را به دست آورده بودند تا به هموگلوبین خون خود امکان دهند در پایین ترین حرارتها نیز اکسیژن آزاد کند. دانشمندان با دستیابی به توالی ژنتیکی هموگلوبین به دست آمده از DNA سه ماموت سیبریایی که قدمتی بیش از ده ها هزار سال داشته و در پوسته منجمد زمین یافته شده اند موفق به کشف این واقعیت شدند.
طی این مطالعات توالی DNA ماموتها به RNA تبدیل شده و به باکتری ای-کولی اتصال پیدا کرد و این باکتری نیز با کمک RNA ماموت توانست پروتئین خونی این جانداران ماقبل تاریخ را تولید کند.

احیای یکی از حیاتی ترین پروتئینهای خون ماموتها توسط دانشمندان دانشگاه مانیتوبا نشان داد ماموتها در خون خود از نوعی ژن ضد یخ برخوردار بوده اند تا بتوانند در درجه حرارت بسیار پایین نیاز اکسیژن بدن خود را تامین کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، تحقیقات جدید نشان می دهند ماموتها از نوعی خون ضد یخ برخوردار بوده اند تا این خون بتواند در دمای انجماد نیاز اکسیژن بدن این جانداران را تامین کند.

این کشف در پی احیای پروتئین خونی ماموتهای عظیم الجثه انجام گرفته است. این پروتئین که با نام هموگلوبین شناخته می شود در گلبولهای قرمز خون جایی که به اکسیژن متصل شده و آن را حمل می کند، یافت می شود.

محققان دریافتند ماموتها تحت تاثیر سازگاری ژنتیکی این توانایی را به دست آورده بودند تا به هموگلوبین خون خود امکان دهند در پایین ترین حرارتها نیز اکسیژن آزاد کند. دانشمندان با دستیابی به توالی ژنتیکی هموگلوبین به دست آمده از DNA سه ماموت سیبریایی که قدمتی بیش از ده ها هزار سال داشته و در پوسته منجمد زمین یافته شده اند موفق به کشف این واقعیت شدند.

طی این مطالعات توالی DNA ماموتها به RNA تبدیل شده و به باکتری ای-کولی اتصال پیدا کرد و این باکتری نیز با کمک RNA ماموت توانست پروتئین خونی این جانداران ماقبل تاریخ را تولید کند.

به گفته “کوین کمپبل” محقق دانشگاه مانیتوبا در کانادا دست پیدا کردن به این مولکولهای هموگلوبین تفاوتی با بازگشت به گذشته و نمونه برداری مستقیم از خون یک ماموت واقعی را ندارد. دانشمندان سپس پروتئین احیا شده را مورد آزمایش قرار داده و دریافتند سه تغییر مشخص در توالی ژنتیکی این پروتئین به خون ماموتها امکان می داده است در سردترین درجه حرارتها نیز توانایی انتقال اکسیژن خود را حفظ کنند. توانایی که هموگلوبین خون فیلهای معمولی از آن برخوردار نیستند.

دانشمندان معتقدند بازگرداندن پروتئینی پیچیده از گونه ای منقرض شده به حیات و یافتن تغییرات مهم این پروتئین که در گونه های زنده عصر حاضر وجود ندارند، بسیار قابل توجه است. بدون این سازگاری ژنتیکی ماموتها باید بیشترین بخش انرژی خود را در زمستان از دست می دادند و در نتیجه مجبور به مصرف بیشتر مواد غذایی می شدند.

اجداد ماموتهای عظیم و فیلهای مدرن به آفریقای استوایی باز می گردد اما زمانی در حدود ۱٫۲ تا ۲ میلیون سال پیش اعضای خانواده ماموتها به ارتفاعات مهاجرت کردند.

بر اساس گزارش بی بی سی، دانشمندان معتقدند ویژه بودن ژنتیکی ماموتها شاید به اجداد ماموتها این امکان را داده تا بتوانند از شرایط موجود در محیط زیست سرد خود طی دوران پلیستوسن استفاده کنند.