توصیه هایی برای درمان خارش بدن

احساس خارش در بدن هدفمند است، چون این احساس ما را وادار می‌کند تا گرد وغبار و میکروبها را با خاراندن از پوست بزداییم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل ازایسنا، امروزه در کشورهای صنعتی و توسعه یافته اشخاص به بهداشت فردی خود بسیار اهمیت می‌دهند؛ به همین دلیل عوامل اولیه از قبیل میکروب و خاک دیگر به عنوان عامل بروز خارش نقشی ندارد.

دکتر آندریاس وولن برگ، متخصص امراض پوستی در دانشگاه لودویک – ماکسی میلیانس در مونیخ آلمان در این باره اظهار داشت: عفونت‌های پوستی هم می‌توانند سبب بروز احساس خارش شوند و بیمار با خاراندن پوست، انگلها را از بدن دور می‌کند، بدون اینکه نیاز به درمان بیشتری باشد.

احساس خارش در بدن هدفمند است، چون این احساس ما را وادار می‌کند تا گرد وغبار و میکروبها را با خاراندن از پوست بزداییم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل ازایسنا، امروزه در کشورهای صنعتی و توسعه یافته اشخاص به بهداشت فردی خود بسیار اهمیت می‌دهند؛ به همین دلیل عوامل اولیه از قبیل میکروب و خاک دیگر به عنوان عامل بروز خارش نقشی ندارد.

دکتر آندریاس وولن برگ، متخصص امراض پوستی در دانشگاه لودویک – ماکسی میلیانس در مونیخ آلمان در این باره اظهار داشت: عفونت‌های پوستی هم می‌توانند سبب بروز احساس خارش شوند و بیمار با خاراندن پوست، انگلها را از بدن دور می‌کند، بدون اینکه نیاز به درمان بیشتری باشد.

اما در بیشتر ناراحتی‌هایی که با خارش همراه هستند، خاراندن چاره کار نیست، بر عکس پوستی که خود به خود تحریک می‌شود با خاراندن آسیب بیشتری می‌بیند. بدین ترتیب در محل‌هایی که پوست بر اثر خاراندن زخم شده، میکروبها نفوذ می‌کنند و باعث می‌شوند که بیماریهای عفونی مانند عفونت پوستی یا التهاب حاد باکتریایی رخ دهد که به ناچار باید از آنتی بیوتیک برای معالجه آن استفاده کرد.

نخستین اقدام برای برطرف کردن احساس خارش، استفاده از پمادها و کرمهایی است که مواد موثر در برطرف کردن خارش دارند. می‌توان برخی از این پمادها را بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه‌ها تهیه کرد. هم چنین کمپرس آب یخ یا آب و سرکه می‌تواند خارش را تسکین دهد.

دکتر وولن برگ خاطرنشان کرد:‌ چنانچه احساس خارش بیش از دو روز ادامه پیدا کند، فرد باید به متخصص پوست مراجعه نماید. چون ممکن است به بیماریهای پوستی مبتلا شده باشد.

شایع‌ترین علت خارش، اگزمای تماسی (مانند واکنش آلرژیک نسبت به فلزی خاص، عطر و اسانس)، التهاب پوشش عصبی (التهاب مزمن پوست که اغلب در کودکی به طور ناگهانی بروز می‌کند) و نیش حشرات است. بیماریهای پوستی شدید دیگری نیز از قبیل اگزمای پوستی‌ می‌تواند با خارش همراه شود.

ویژگی مشترک بیماری‌های پوستی این است که در محل خارش، پوست به شکل محسوسی تغییر می‌کند. برای مثال روی پوست‌ لکه‌های قرمز، خال و یا زگیل بروز می‌کند در این موارد تشخیص از راه مقایسه، آسان است.

اگر پزشک هیچ آثاری که با احساس خارش در ارتباط باشد روی پوست پیدا نکند، کشف علت خارش دشوار می‌شود. در این وضعیت ممکن است، علت خارش ابتلا به ناراحتی‌هایی از قبیل اختلالات سوخت و سازی مانند دیابت یا بیماریهای کبدی باشد.

برای تسکین خارش، متخصصان توصیه‌هایی را ارائه کرده‌اند. به گفته آنها خارش مزمن به مداوای پزشکی نیاز دارد، اما فرد مبتلا هم می‌تواند کارهایی انجام دهد تا ناراحتی‌اش کمی تسکین پیدا کند. از این رو توصیه می‌شود که خود را نخارانید. این جمله به حرف آسان است اما آیا به راستی می‌تـوان از عهده آن برآمد.

دکتر وولن برگ به بیماران خود سفارش می‌کند که از شیوه‌های آرامش بخش و تمدد اعصاب کمک بگیرند. به این ترتیب آنها می‌آموزند که به احساس خارش کمتر توجه کنند.

در بخشی دیگر توصیه می‌شود، پوستی را که می‌خارد به مواد اضافی آلوده نکنید. برای مثال از لوازم آرایشی و زیبایی که روغن‌های فرار دارند، استفاده نکنید. زیرا اغلب باعث بروز واکنشهای حساسیت زا می‌شوند.

هم‌چنین دکتر وولن برگ توصیه می‌کند که از چربی‌های لبنی استفاده نشود؛ زیرا حاوی مواد افزودنی تحریک کننده پوست هستند. آخرین توصیه این است که پوست خود را به اندازه کافی مرطوب نگه دارید. پوست بسیار خشک به آسانی دچار خارش می‌شود. برای شستن بدن نیز بهتر است از مواد شوینده بدون عطر یا از لوسیونها و محلولهای شوینده استفاده شود. هم چنین هر قدر زمان شست وشو کوتاه‌تر و آب خنک‌تر باشد، بهتر است. پس از شست وشو هم می‌توانید از کرم‌ها یا لوسیونهای مرطوب کننده مصرف کنید.