تفاوت های بین گیتار کلاسیک و فلامنکو

این که نمیتوان موسیقی فلامنکو را با یک گیتار کلاسیک و یا موسیقی کلاسیک را با گیتار فلامنکو نواخت ، تصوری متداول ولی نادرست است . چرا که هر دو مئل گیتار دارای سیمهای برابر و جنس یکسان (نایلونی و فلزی) بوده و هر دو به شیوه کاملا مشابه کوک(Tuning) می شوند

بنابراین ، مسئله عدم امکان نواختن یک سبک موسیقی با گیتار سبک دیگری نیست . بلکه بهتراست هر موسیقی را با ساز مناسب و مانوس با خودش نواخته شود ( مخصوصا موسیقی فلامنکو که با آن همه تکنیک ها و احساسات زیبا و خاص خودش ، فقط با اجرا شدن بر روی گیتار فلامنکو آن  صدا ، طنین و  لحن مخصوص  و اندوهگین خود را ایجاد می کند )

این که نمیتوان موسیقی فلامنکو را با یک گیتار کلاسیک و یا موسیقی کلاسیک را با گیتار فلامنکو نواخت ، تصوری متداول ولی نادرست است . چرا که هر دو مئل گیتار دارای سیمهای برابر و جنس یکسان (نایلونی و فلزی) بوده و هر دو به شیوه کاملا مشابه کوک(Tuning) می شوند

بنابراین ، مسئله عدم امکان نواختن یک سبک موسیقی با گیتار سبک دیگری نیست . بلکه بهتراست هر موسیقی را با ساز مناسب و مانوس با خودش نواخته شود ( مخصوصا موسیقی فلامنکو که با آن همه تکنیک ها و احساسات زیبا و خاص خودش ، فقط با اجرا شدن بر روی گیتار فلامنکو آن  صدا ، طنین و  لحن مخصوص  و اندوهگین خود را ایجاد می کند )

به بیان دیگر باید به دنبال سازی باشید که مناسب با سبک موسیقی مورد نظر بوده و مخصوص به آن کار ساخته شده باشد

آشکارترین تفاوت مابین این دو گیتار در رنگ پشت (Back) و پهلوهای (sides) آنها است

یک گیتار کلاسیک به دلیل جنس چوبش که معمولا زروود (Rosewood) و یا ماهوگانی ( چوب درخت ماهون آمریکائی-mahogany) است ، دارای رنگ قهوه ای تیره ای در پشت و کناره ها می باشد و نوع مرغوب این گیتار ، از چوب رزوود برزیلی (Brazilian rosewood) ساخته می شود

                                                                                                                                                                                                                                  گیتار کلاسیک

اما در گیتار فلامنکو این قسمتها کم رنگ تر بوده و رنگ آنها در محدوده زرد کم رنگ ( زرد کهربائی) تا نارنجی متمایل به قهوه ای ( که اخیرا مورد استفاده واقع می شود ) قرار می گیرد . نوع چوبی که در ساخت گیتار فلامنکو به کار می رود، چوب درخت سرو اسپانیائی (Spanish cyprees) است که دارای کیفیت و دوام فوق العاده بالا و ثابت بوده و رنگ آن به سفیدی می گراید

جنس چوب صفحه روئین (قسمتی که دهانه صدا بر روی آن قرار دارد) معمولا در هر دو نوع گیتار ،‌ یکسان و از جنس صنوبر (که سالها خوابیده و کاملا خشک شده) از کشور آلمان یا کانادا است

اما معیار اصلی که باعث تمایز این دو نوع گیتار می شود ، خصوصیت طنین یا رنگ صدا آنها است . یک گیتار فلامنکو دارای صدای زیر و در عین حال زبر ، خشن ، فلزی (metallic) و رخنه کننده است .

از طرف دیگر گیتار کلاسیک دارای صدای نرم ، لطیف ، دلپذیر و نسبتا بم می باشد

این تفاوتها ناشی از آن است که گیتار کلاسیک از جنس چوب متراکم تر و چگال تری ساخته می شود و همچنین ساختار داخلی (bracing) آن تفاوتهای با ساختار داخلی فلامنکو داشته و جعبه صدای آن نیز دارای ارتفاع بیشتری نسبت به گیتار فلامنکو می باشد

            گیتار فلامنکو

با توجه به همین دلایل و خصوصیات ، گیتار کلاسیک سنگین تر از گیتار فلامنکو می باشد نکته قابل توجه دیگر این که اکشن (action: فاصله بین سیم ها و صفحه انگشت گذاری) یک گیتار کلاسیک معمولا از اکشن گیتار فلامنکو بالاتر است

در گذشته تمامی گیتار ها چه کلاسیک و چه فلامنکو ، برای کوک کردن دارای گوشی های چوبی(peg: مانند گوشی هایی که در ساز ویلن استفاده می شوند ) بودند . اما امروزه با اختراع گوشی های مکانیکی استفاده شده و در ساخت گیتار فلامنکو نیز استفاده از آنها متداول و رایج شده است

از طرفی دیگر ، نوازندگان فلامنکو که به جنبه سنتی این موسیقی ارج نهاده و به آن تعصب دارند ، هنوز بر روی گیتار های فلامنکو با گوشی های چوبی اصرار ورزیده و با هرگونه بدعت و نوآوری و یا به عبارت دیگر تهاجم به قلمرو دست نخورده موسیقی فلامنکو سنتی شدیدا مقابله می کنن