بهبهان شهر نرگس و شقایق

بهبهان،‌ بهشتی کوچک است با آثار تاریخی و طبیعی فراوان. نرگس‌اش معروف است و در بهار‌ شقایق‌ها آن را رنگین می‌کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، در تعطیلات سال نو،‌ خوزستان مقصد اصلی بسیاری از مسافران نوروزی قرار می‌گیرد تا از اوج شادابی طبیعت در این خطه بهره‌مند شوند. اما در این دیار تنها نام برخی از شهرها مانند اهواز در مرکز، آبادان و خرمشهر در جنوب، شوشتر و دزفول در شمال و ایذه در شمال شرق استان به گوش مسافران، آشناست در حالی که در شرق این سرزمین،‌ شهری قرار دارد با آثار و جاذبه‌های تاریخی و طبیعی و مردمی خونگرم چون دیگر مردمان این دیار.
 بهبهان در حالی ‌از نظرها پنهان مانده که بهشتی کوچک است. پاییز و زمستان بوی نرگس‌ها هر مسافری را مست می‌کند؛ بهبهان مهد این گل اساطیری است. بزرگان به یاد دارند زمانی را که نرگس‌های فراوانی در طبیعت اطراف شهر می‌روییده و حال باغ‌های گل نرگس را زندانی برایش می‌دانند؛ اما همین گلزارهای محصور هم عطر و بوی نرگس را در فضا منتشر کرده و مردمان را سرمست می‌سازند. نرگس می‌ماند تا دم دمای بهار،‌ بوی بهار که آمد نرگس عظم رفتن می‌کند و زردی نرگس به سرخی شقایق تغییر می‌یابد و این بار شقایق است که در میان سبزه‌زاران آرایه طبیعت می‌شود.
در اطراف بهبهان که گشتی بزنی هر گوشه‌ای از طبیعت آن،‌ جایی دارد برای گلگشت و بیتوته اما در کنار جاذبه‌های طبیعی نمی‌توان از جاذبه‌های تاریخی که قدمت شهر را به گذشته‌های دور می‌رساند،‌ غافل شد.

بهبهان،‌ بهشتی کوچک است با آثار تاریخی و طبیعی فراوان. نرگس‌اش معروف است و در بهار‌ شقایق‌ها آن را رنگین می‌کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، در تعطیلات سال نو،‌ خوزستان مقصد اصلی بسیاری از مسافران نوروزی قرار می‌گیرد تا از اوج شادابی طبیعت در این خطه بهره‌مند شوند. اما در این دیار تنها نام برخی از شهرها مانند اهواز در مرکز، آبادان و خرمشهر در جنوب، شوشتر و دزفول در شمال و ایذه در شمال شرق استان به گوش مسافران، آشناست در حالی که در شرق این سرزمین،‌ شهری قرار دارد با آثار و جاذبه‌های تاریخی و طبیعی و مردمی خونگرم چون دیگر مردمان این دیار.
 بهبهان در حالی ‌از نظرها پنهان مانده که بهشتی کوچک است. پاییز و زمستان بوی نرگس‌ها هر مسافری را مست می‌کند؛ بهبهان مهد این گل اساطیری است. بزرگان به یاد دارند زمانی را که نرگس‌های فراوانی در طبیعت اطراف شهر می‌روییده و حال باغ‌های گل نرگس را زندانی برایش می‌دانند؛ اما همین گلزارهای محصور هم عطر و بوی نرگس را در فضا منتشر کرده و مردمان را سرمست می‌سازند. نرگس می‌ماند تا دم دمای بهار،‌ بوی بهار که آمد نرگس عظم رفتن می‌کند و زردی نرگس به سرخی شقایق تغییر می‌یابد و این بار شقایق است که در میان سبزه‌زاران آرایه طبیعت می‌شود.
در اطراف بهبهان که گشتی بزنی هر گوشه‌ای از طبیعت آن،‌ جایی دارد برای گلگشت و بیتوته اما در کنار جاذبه‌های طبیعی نمی‌توان از جاذبه‌های تاریخی که قدمت شهر را به گذشته‌های دور می‌رساند،‌ غافل شد. روستای خیرآباد در نزدیکی شهر یکی از مکان‌های دیدنی است؛ قبل از پل خیرآباد،‌ راه فرعی سمت راست جاده،‌ به پلی قدیمی می‌رسد. بعد از پل خیرآباد، راه فرعی سمت چپ به سوی بنایی از دوره صفوی می‌رود، ‌مدرسه‌ خیرآباد،‌ بنایی که مرمت شده و در باغچه‌های کوچک چهارگوشه حوض آن،‌ درختان کُنه‌کارپوس کاشته شده است.
 مدرسه خیرآباد به تنهایی و به عنوان بنایی منفرد خود جاذبه‌ای است اما وقتی بدانی که یکی از چندین قلعه‌مدرسه است که سال‌های دور با هم در ارتباط بوده‌اند،‌ اهمیتش بیشتر نمود خواهد داشت. مجموعه تاریخی خیرآباد فراتر از اینهاست، راه با عبور از زمین سبز و سنگلاخ به پل تاریخی «خیری مَح‌خان» می‌رسد که در مرز خوزستان و کهگیلویه قرار دارد، پلی که با وجود مخروبه شدن، عظمت‌اش بازدیدکننده را متوقف می‌کند و باقی‌مانده‌ی آن نشان از تردد بی‌شمار دارد. پایه‌های آن هم‌چون کاروانسراها،‌ محلی برای اتراق مسافرانی بوده که راهی طولانی را طی کرده و به این پل می‌رسیدند.
در آن سوی رودخانه نیز آثار یک چارطاقی پدیدار است. در همان منطقه از قلعه‌مدرسه به سمت مخالف پل،‌ راه به باقی‌مانده جاده شاهی می‌رسد؛‌ سنگ‌فرشی از زمان‌های دور که مسافران را هدایت می‌کرده و احتمالاً بخشی از مسیر پیوند دهنده قلعه‌مدرسه‌ها است.
 حمام بکان نیز که متعلق به دوره ساسانی و مرتبط با شهر قدیم ارجان بوده و در کنار رودخانه مارون در نزدیکی روستای امام رضا واقع شده یکی دیگر از آثار دیدنی بهبهان است و اثر دیگر منطقه تنگ تُکاب و کوه موسوم به قلعه حسن صباح است.
جاذبه دیگری را باید مد نظر داشت که از لحاظ جغرافیایی در استان کهگیلویه قرار دارد اما راه دسترسی آن از شهر بهبهان راحت‌تر است و نباید فرصت را از دست داد و آن «تنگ سروک» نام دارد. منطقه‌ای کوهستانی که سروهای کهنسال آن را آذین بسته‌ و فضایی دلپذیر فراهم ساخته‌اند. با انجام یک کوه‌پبمایی سبک، مسیر به صخره‌ای می‌رسد که نقوش بی‌نظیری از دوره‌های پیش از اسلام بر آن حک شده است و انسان را شگفت‌زده می‌کند.
 بهبهان کنونی یا ارجان قدیم،‌ شهری است با دیدنی‌های بسیار،‌ مسجد جامع شهر،‌ امامزاده حیدر، بافت تاریخی شهر،‌ راسته بازار قدیمی‏ترین بازار شهر است که در زمان گذشته مرکزثقل تجاری شهر بهبهان و حومه آن بوده است. این مجموعه که متعلق به دوره قاجار است، دارای چندین راسته بوده که حرفه‏های مختلف در راسته‏های مخصوص به خود فعالیت داشتند. در حال حاضر تنها یک راسته از آن باقی مانده است.
علاوه بر دیدنی‌های شهر،‌ صنایع دستی بخش دیگری از جاذبه‌های شهر است،‌ کارگاه عبابافی،‌ حیاطی است که چندین پیرمرد کهنسال در آن مشغول به کار‌ هستند. جاذبه دیگر سوغات شهر است،‌ خرمای کبکاب بهبهان و ماست بهبهان را نمی‌توان به راحتی از دست داد.
 همه آنچه که درباره بهبهان گفته شد،‌ قابل دیدن است اما از آنجا که این شهر کمتر در تورهای مسافرتی قرار دارد، روی سفر شخصی باید حساب کرد. دیگر آن که در این شهر تنها یک هتل موجود است،‌ متعلق به وزارت نیرو و البته ویلاهای زیبایی متعلق به این وزارتخانه در کنار دریاچه سد مارون نیز وجود دارد که برای عموم نیز قابل استفاده است در کنار آن می‌توان برای اقامت از محل‌هایی که برای کمپینگ و اقامت در چادر در نظر گرفته شده،‌ استفاده کرد.
در پایان باید یادآور شد که اهمیت و قدمت شهر بهبهان با کشف گنجینه ارجان در پاییز ۱۳۶۱ در حین ساخت سدی بر روی رود مارون در ارجان، نمایان‌تر شد. این گنجینه در حقیقت آرامگاهی حاوی تابوتی بزرگ از جنس برنز بود به شکل وان که در پوش آن در زمان کشف در زیر آن قرار داشت. آلات و ادوات تدفین هم در درون و هم در بیرون تابوت قرار داشتند. این اجسام عبارت بودند از یک حلقه طلایی، ۹۸ دگمه زرین، یک خنجر، یک میله نقره‌ای، تنگ برنزی، ساغر برنزی، ده ظرف استوانه‌ای شکل و یک سینی برنزی با تصاویر تاریخی. لازم به ذکر است که تا کنون نظیر حلقه قدرت کشف شده از تابوت ارجان در هیچ یک از حفریات به دست نیامده و تزیینات حلقه از مشخصات هنر آشوری است.