بامیه (داستان)

مادرش تازه خوابش برده بود.

آرام آرام وارد آشپزخانه شد. خیلی مواظب بود کسی صدای پایش را نشنود. خیلی آرام به سمت جعبه ی زولبیا بامیه که دیشب پدرش خریده بود، رفت. یک بامیه ی متوسط را نشان کرد و برداشت. بامیه را توی مشتش جاساز کرد و به همان آرامی که آمده بود، برگشت.

وارد اتاق شد و در را پشت سرش بست و به در تکیه داد.

بامیه را گذاشت توی دهانش و با ولع شروع کرد به جویدن. روزه اش را خورده بود و با خودش می گفت من هنوز بچه ام و این کارم گناه ندارد.

بامیه تمام شده بود. انگشت هایش را می لیسید که…
صدای اذان از مسجد به گوشش رسید.