اکنون سخن ما در مورد دوربین‌های عکاسی و تولیدات انبوه‌شان و استفاده از خلاقیت‌های بی پایان آنهاست. می‌دانیم راه‌های بسیاری در گرفتن عکس خوب دخیل است، یکی از هنرها گرفتن عکس در لحظه مناسب و استفاده از زاویه مناسب در عکاسی است که این در نوع خود ارزشمند است، اما امروزه عکاسهایی هستند که از پرسپکتیو مناسب یا به زبان ساده تر از خطای دید بهره گرفته و شاید هم ما را گول می‌زنند تا عکس‌هایی جالب و در خور توجه به ما عرضه کنند. معمولا استفاده از مکان‌هایی که در پشت صحنه قرار دارند در ایجاد این پرسپکتیوهای غیر طبیعی کمک بسزایی می‌کنند.

 

سالار دو ایونی عکاس اهل بولیوی از عکاسان محیطی است که در راه آزمون و خطا کردن در زمنیه مهارت‌های پرسپکتیو است. طبیعت وسیع و عظیم این بزرگ‌ترین دشت نمکی جهان مطئمنا اشیاء و شکل‌های بسیار معدودی برای این نوع خطای دید دارد که بتوان شکل‌های بزرگ را کوچک یا فرم‌های کوچک را بزرگ نشان داد.

 

این عکس که در منطقه آنگوس اسکاتلند گرفته شده، درختی ایزوله شده، کمی ‌تخیل، و مهارتی نه چندان زیاد را نشان می‌دهد؛ شما هم می‌توانید به این روش دیگران را گول بزنید!! این روشی است برای برقرار کردن تناسب بین اشیایی که با هم رابطه دارند به نحوی که در چشم بیننده به شکل دیگری قرار بگیرند.

 

مرکز فضایی کِنِدی (محل پرتاپ موشک) تبدیل به تصویر خنده دار بصری شده است و به درستی که عکاس از سوژه ای پیش پاافتاده خوب استفاده کرده است. و این آقا چه شانس خوبی داشته که موقع گرفتن این عکس یکی از این موشک‌ها به هوا فرستاده نشد!!

 

چه ارتباطی بین مرکز هوایی کندی و این پرسپکتیوهای غیر طبیعی وجود دارد؟ پس زمینه یکنواخت عکس با یک استفاده بجا و مناسب از یکی از وسیله‌های این مرکز شکسته شده است و این می‌تواند برای افراد زیادی الهام بخش باشد. چه کسی تا بحال به این شیوه فکر کرده بود؟!

 

خلیج پِگی محل بعدی در لیست ما است که دوباره هنر عکاسی در آنجا به شکل دیگری به کار رفته است. این منطقه روستایی به هیچ وجه مکان گردشگری شلوغی محسوب نمی‌شود، و فانوس دریایی سفید و قرمز کلاسیکش تبدیل به نقطه کانونی اصلی برای گردشگران دوربین به دست شده است. چه باورتان بشود چه نشود باید بهتان بگوییم که این فانوس ۱۵ متر (یا ۵۰ فوت) ارتفاع دارد.

 

نشانه گیری و هدف این عکس تاثیرگذار به سمت بالا است و ابدا عکسی رویایی نیست. این عکاس نیز چنین وانمود کرده که اندازه هیکل این دختربچه به بزرگی برج ایفل و معادل ۳۲۴ متر (۱٫۰۶۳ فوت) است. زاویه بسیار پایین و عمق میدان بسیار وسیع در گرفتن این عکس دخیل بوده است.

 

این عکس در محل یخچال‌های طبیعی پریتو مورنو در منطقه آرژانتینی پاتاگونیا گفته شده است. این منطقه با ساختارهای یخی ۲۵۰ km2 یکی از مهم‌ترین جذابیت‌های گردشگری را داد و این صفحه آب یخ زده آشکارا فرصت مناسبی برای پرسپکتیو بصری همراه با کمی ‌جذابیت طنزگونه فراهم کرده است.

 

این یکی از مواردی است که شاید با اطمینان در موردش بگویید که در محل عکاسی هوای بسیار گرم جریان دارد. ولی بد نیست بدانید که در این محل مشهورترین چشمه‌های آب گرم قرار دارد و عکاس پرسپکتیو را طوری تنظیم نموده است که گویی این چهره درشت از یک خانم تولید کننده بخارهای آب گرم است. اینجا هم عکاس از پدیده‌های جغرافیایی نتیجه ای جالب توجه گرفته است.