اولین انسانی که هنر آشپزی را یاد گرفت و وارد آشپزخانه شد؟!

پژوهش‌های اخیر نشان داده که اولین انسان مدرنی که توانسته‌ هنر آشپزی را فرا بگیرد، احتمالا «هوموارکتوس» بوده که حدود ۱٫۹ میلیون سال پیش تکامل یافته‌ است.
به گفته محققان دانشگاه هاروارد، توانایی پخت و تهیه غذا به هوموارکتوس‌ها، نئاندرتال‌ها و هوموساپین اجازه داد تا جهش‌های بزرگ تکاملی را انجام دهند که آنها را از شامپانزها و سایر میمون‌سانان متفاوت می‌کند.
بر اساس تحلیل دی‌ان‌ای، اندازه دندان آسیاب و حجم بدن در میان گونه‌های پستانداران نخستین، انسان مدرن و ۱۴ انسان‌ریخت منقرض شده، این یافته‌ها که در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، از بررسی‌های پیشین در مورد آغاز آشپزی در دوران هوموارکتوس‌ها حمایت می‌کند.
آماده‌سازی غذا با ابزار و آتش به معنی مصرف کالری بیشتر و صرف مدت زمان کمتر برای جست‌وجو و صرف غذاست. در این حالت اندازه دندان آسیاب کوچکتر شده و حجم بدن افزایش یافته است.
در میان پستانداران نخستین، حیوانات با جثه بزرگتر از دندان‌های آسیابی بزرگتر برخوردار بوده و مدت زمان بیشتری را برای صرف غذا سپری می‌کنند. از آن جمله میمون‌های بزرگ به اندازه انسان هستند که ۴۸ درصد زمان خود در طول روز را به مصرف کالری می‌گذرانند.
این در حالی است که به گفته دانشمندان دانشگاه هاروارد، هوموارکتوس‌ها و نئاندرتال‌ها به ترتیب ۶٫۱ و هفت درصد زمان روزانه خود را به صرف غذا می‌پرداختند. این پژوهش همچنین در ادامه افزوده ‌است که انسان مدرن مدت ۴٫۷ درصد از روز خود را به صرف غذا می‌گذراند.

پژوهش‌های اخیر نشان داده که اولین انسان مدرنی که توانسته‌ هنر آشپزی را فرا بگیرد، احتمالا «هوموارکتوس» بوده که حدود ۱٫۹ میلیون سال پیش تکامل یافته‌ است.
به گفته محققان دانشگاه هاروارد، توانایی پخت و تهیه غذا به هوموارکتوس‌ها، نئاندرتال‌ها و هوموساپین اجازه داد تا جهش‌های بزرگ تکاملی را انجام دهند که آنها را از شامپانزها و سایر میمون‌سانان متفاوت می‌کند.
بر اساس تحلیل دی‌ان‌ای، اندازه دندان آسیاب و حجم بدن در میان گونه‌های پستانداران نخستین، انسان مدرن و ۱۴ انسان‌ریخت منقرض شده، این یافته‌ها که در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، از بررسی‌های پیشین در مورد آغاز آشپزی در دوران هوموارکتوس‌ها حمایت می‌کند.
آماده‌سازی غذا با ابزار و آتش به معنی مصرف کالری بیشتر و صرف مدت زمان کمتر برای جست‌وجو و صرف غذاست. در این حالت اندازه دندان آسیاب کوچکتر شده و حجم بدن افزایش یافته است.
در میان پستانداران نخستین، حیوانات با جثه بزرگتر از دندان‌های آسیابی بزرگتر برخوردار بوده و مدت زمان بیشتری را برای صرف غذا سپری می‌کنند. از آن جمله میمون‌های بزرگ به اندازه انسان هستند که ۴۸ درصد زمان خود در طول روز را به مصرف کالری می‌گذرانند.
این در حالی است که به گفته دانشمندان دانشگاه هاروارد، هوموارکتوس‌ها و نئاندرتال‌ها به ترتیب ۶٫۱ و هفت درصد زمان روزانه خود را به صرف غذا می‌پرداختند. این پژوهش همچنین در ادامه افزوده ‌است که انسان مدرن مدت ۴٫۷ درصد از روز خود را به صرف غذا می‌گذراند.
زمان تغذیه انسان و اندازه عجیب دندان آسیاب از زمان آغاز عهد چهارم زمین شناسی آغاز شده است. به گفته محققان این عصر از حدود ۲٫۵ میلیون سال قبل آغاز شده و در حدود ۱۲ هزار سال قبل پایان گرفته است.
بر اساس این پژوهش، پخت غذا احتمالا در میان سایر گونه‌های ساکن آفریقا مانند هوموهابیلیس (انسان ماهر) و انسان رودولفی که پیش از هومواراکتوس‌ها زندگی می‌کرده‌اند، رایج بوده است.