آیا لاک برای ناخن ها مضر است؟

برای حفاظت و مراقبت از ناخن، محصولات متنوعی وجود دارد که عبارتند از: جلادهنده‌ و لاک ناخن، سفت‌کننده‌های ناخن، پاک‌کننده لاک‌ ناخن (لاک‌پاکن‌کن)، سفیدکننده‌های صفحه ناخن و لبه‌های ناخن، خشک‌کننده لاک ناخن، مرطوب‌کننده ناخن، ساینده صفحه ناخن و برطرف‌کننده ریشه‌های دور ناخن…
لاک‌ناخن یک ترکیب تزیین‌کننده صفحه ناخن است که معمولا به صورت موقت مورد استفاده قرار می‌گیرد و شامل یک ماده معدنی رنگین است که در یک حلال فرار قرار گرفته است و یک ماده لایه‌ساز به نام نیتروسلولز که منشا گیاهی دارد و وقتی در سطح ناخن قرار می‌گیرد به خوبی به ناخن می‌چسبد و به آن جلا و درخشندگی می‌دهد. این لایه سلولزی نسبت به اکسیژن موجود در هوا نفوذپذیر است و به اکسیژن‌ موجود در هوا اجازه می‌دهد که به راحتی وارد صفحه ناخن نشود و به ناخن استحکام ببخشد.
ضمنا این ماده گیاهی سلولزی، تبخیر آب صفحه ناخن را کاهش می‌دهد و مانع خشکی و شکنندگی ناخن می‌شود بنابراین افرادی که دارای ناخن‌های ضعیف و شکننده هستند می‌توانند با استفاده از لاک‌ ناخن به میزان رطوبت ناخن‌ها بیفزایند و از آن به عنوان یک عامل درمانی استفاده کنند. غالبا مشاهده می‌شود که در معابر عمومی شیشه‌های محتوی لاک ناخن در معرض فروش قرار می‌گیرد که به هیج‌وجه مجوز وزارت بهداشت را ندارند و از ترکیبات غیراستاندارد تهیه شده و جز ضرر، چیز دیگری را عاید خریدار نمی‌کند. از آنجایی که این ماده سلولزی به‌تدریج سفت و سخت می‌شود به آن یک ماده رزینی یا صمغ گیاهی اضافه می‌کنند که از سفتی و سختی سلولز بکاهد. لاک ناخن از ۳ لایه درست شده است؛

برای حفاظت و مراقبت از ناخن، محصولات متنوعی وجود دارد که عبارتند از: جلادهنده‌ و لاک ناخن، سفت‌کننده‌های ناخن، پاک‌کننده لاک‌ ناخن (لاک‌پاکن‌کن)، سفیدکننده‌های صفحه ناخن و لبه‌های ناخن، خشک‌کننده لاک ناخن، مرطوب‌کننده ناخن، ساینده صفحه ناخن و برطرف‌کننده ریشه‌های دور ناخن…
لاک‌ناخن یک ترکیب تزیین‌کننده صفحه ناخن است که معمولا به صورت موقت مورد استفاده قرار می‌گیرد و شامل یک ماده معدنی رنگین است که در یک حلال فرار قرار گرفته است و یک ماده لایه‌ساز به نام نیتروسلولز که منشا گیاهی دارد و وقتی در سطح ناخن قرار می‌گیرد به خوبی به ناخن می‌چسبد و به آن جلا و درخشندگی می‌دهد. این لایه سلولزی نسبت به اکسیژن موجود در هوا نفوذپذیر است و به اکسیژن‌ موجود در هوا اجازه می‌دهد که به راحتی وارد صفحه ناخن نشود و به ناخن استحکام ببخشد.
ضمنا این ماده گیاهی سلولزی، تبخیر آب صفحه ناخن را کاهش می‌دهد و مانع خشکی و شکنندگی ناخن می‌شود بنابراین افرادی که دارای ناخن‌های ضعیف و شکننده هستند می‌توانند با استفاده از لاک‌ ناخن به میزان رطوبت ناخن‌ها بیفزایند و از آن به عنوان یک عامل درمانی استفاده کنند. غالبا مشاهده می‌شود که در معابر عمومی شیشه‌های محتوی لاک ناخن در معرض فروش قرار می‌گیرد که به هیج‌وجه مجوز وزارت بهداشت را ندارند و از ترکیبات غیراستاندارد تهیه شده و جز ضرر، چیز دیگری را عاید خریدار نمی‌کند. از آنجایی که این ماده سلولزی به‌تدریج سفت و سخت می‌شود به آن یک ماده رزینی یا صمغ گیاهی اضافه می‌کنند که از سفتی و سختی سلولز بکاهد. لاک ناخن از ۳ لایه درست شده است؛ یک لایه به نام لایه زیرین یا پوشش زیرین که به راحتی به صفحه ناخن می‌چسبد و مانع ترک خوردن لاک ناخن می‌شود.
دومین لایه، لایه رنگین است و سومین لایه که در خارجی‌ترین قسمت لاک ناخن قرار می‌گیرد به لاک ناخن، خاصیت درخشندگی می‌دهد و مانع شکنندگی لاک ناخن می‌شود. عوارض مصرف طولانی‌مدت لاک‌ ناخن عبارتند از زردرنگ شدن صفحه ناخن که معمولا پس از مصرف یک هفته‌ای از لاک قرمز رنگ و پاک کردن آن ظاهر می‌شود که پس از ۲ هفته از پاک کردن لاک، خود به خود و بدون هیچ درمانی به حالت اولش برمی‌گردد و همچنین افرادی که نسبت به رزین یا صمغ موجود در لاک زمینه حساسیت دارند دچار اگزمای بافت‌های حاشیه صفحه ناخن می‌شوند. مصرف لاک‌های غیرمجاز می‌تواند باعث خشک شدن ناخن و شکنندگی آنها شود و عوارض حساسیتی بسیار خطرناکی را به جا بگذارد.
درون شیشه‌های لاک ناخن، اغلب گلوله‌های نیکلی وجود دارد که به عنوان مخلوط‌کننده اجزای مختلف لاک به هنگام تکان دادن عمل می‌کند و اشخاصی که نسبت به زیورآلات بدلی مانند النگو، گوشواره و گردنبند حساسیت دارند در برابر این نوع لاک‌ها  دچار حساسیت‌های جلدی شدید خواهند شد.