آیا تاکنون با خود حرف زده اید؟نشانه چیست؟

اگر با خودتان حرف می زنید نامتعادل نیستید.
گروهی از پژوهشگران کانادایی در تحقیقات خود نشان دادند که حرف زدن با خود به معنی عدم تعادل روحی نیست بلکه به فرد کمک می کند که خود را کنترل کنند و رفتارهای تنشی را کاهش دهد.
حتما در مسیر رفتن به اداره زنان و یا مردانی را دیده اید که مشغول حرف زدن با خود هستند.
مشاهده این صحنه بی شک شما را به این فکر می اندازد که این افراد از یک مشکل روحی رنج می برند.
این درحالی است که گروهی از محققان دانشگاه تورنتو در بررسیهای خود نشان دادند که حرف زدن با خود برخلاف آنچه که تاکنون تصور می شد به معنی عدم تعادل روحی نیست بلکه می تواند به افزایش خود – کنترلی و کاهش رفتارهای تنشی فرد کمک کرده و فرایند تصمیم گیری را بهبود بخشد.
این محققان با انجام یکسری تست بر روی گروهی از داوطلبان به این نتایج دست یافتند. در برخی از این تمرینات از داوطلبان خواسته شد که با خود حرف بزنند و به طور مرتب یک کلمه را با صدای بلند تکرار کنند.
کسانی که می توانستند با خود حرف بزنند به طور مرتب نتایج بهتری در تستها به دست می آوردند و شرایط کلی بهتری را نسبت به داوطلبانی که از حرف زدن با خود منع شده بودند نشان دادند.

اگر با خودتان حرف می زنید نامتعادل نیستید.
گروهی از پژوهشگران کانادایی در تحقیقات خود نشان دادند که حرف زدن با خود به معنی عدم تعادل روحی نیست بلکه به فرد کمک می کند که خود را کنترل کنند و رفتارهای تنشی را کاهش دهد.
حتما در مسیر رفتن به اداره زنان و یا مردانی را دیده اید که مشغول حرف زدن با خود هستند.
مشاهده این صحنه بی شک شما را به این فکر می اندازد که این افراد از یک مشکل روحی رنج می برند.
این درحالی است که گروهی از محققان دانشگاه تورنتو در بررسیهای خود نشان دادند که حرف زدن با خود برخلاف آنچه که تاکنون تصور می شد به معنی عدم تعادل روحی نیست بلکه می تواند به افزایش خود – کنترلی و کاهش رفتارهای تنشی فرد کمک کرده و فرایند تصمیم گیری را بهبود بخشد.
این محققان با انجام یکسری تست بر روی گروهی از داوطلبان به این نتایج دست یافتند. در برخی از این تمرینات از داوطلبان خواسته شد که با خود حرف بزنند و به طور مرتب یک کلمه را با صدای بلند تکرار کنند.
کسانی که می توانستند با خود حرف بزنند به طور مرتب نتایج بهتری در تستها به دست می آوردند و شرایط کلی بهتری را نسبت به داوطلبانی که از حرف زدن با خود منع شده بودند نشان دادند.
مایکل اینزلیخ سرپرست این تیم تحقیقاتی در این خصوص توضیح داد: “ما شاهد بودیم مردم وقتی مشغول انجام کاری هستند و نمی توانند از ندای درونی استفاده کنند و با خود حرف بزنند اغلب به روش تنشی تری عمل می کنند. از دیرباز همه ما می دانستیم افرادی وجود دارند که یک نوع مکالمه درونی با خود دارند اما تاکنون اهمیت این عملکرد روشن نبود.
اکنون ما دریافتیم که با این روش افراد به طور مرتب پیغامهایی را به درون خود ارسال کرده و درباره آنچه که انجام می دهند با درون خود مشورت می کنند.”
براساس گزارش ای. مکس هلث، این محقق افزود: “با حرف زدن با خود برای مثال به خودمان می گوییم که باید به دویدن ادامه دهیم حتی اگر خسته باشیم و یا وقتی از رژیم غذایی استفاده می کنیم دست از خوردن برداریم حتی اگر هنوز یک تکه کیک دیگر باقی مانده باشد.
تمام این پیغامها تنها در سطح افکار ما وجود دارند و اغلب به صورت ساکت میان ما و درون ما از طریق یک ارتباط فکری مبادله می شوند اما کسانی هم هستند که این مکالمات را با صدای بلند با خودشان انجام می دهند. آزمایشات ما نشان داد که این گفتگوی درونی مفید بوده و بسیار رایج است.”