آیا بچه ام را سقط کنم؟!

سوال:
من ۳۶ ساله  هستم و  32 روزه  باردار شده ام. مردد هستم به  خاطر این  که جنین را سقط کنم یا حفظ کنم. دلیل این  که می خواهم سقط  کنم این  است که  فکر می کنم نمی توانم مسئولیت این بچه را که یک عمری در کنار من و شوهرم باشد قبول کنم . در ضمن  همسرم بسیار آدم خونسردی است. یعنی از نظر عاطفی  ضعیف است . و فقط  به خودش  توجه دارد و من نمی خواهم مرتکب  گناه بزرگتری در آینده شوم. ( از نظر مسئولیتی).
پاسخ:
سلام به شما همراه گرامی
به دلیل شرایط خاص شما زودتر پاسختان را ارسال میکنم
همراه عزیز  همراز، شما  در حال  مادر شدن  بوده و  این نعمتی است که شاید خیلی از افراد در  آرزویش هستند.
درک می کنم مادر شدن مسئولیتی است مهم و شما قبل از اینکه باردار شوید، می توانستید برای قبول یا رد چنین مسئولیتی تصمیم بگیرید ولی اکنون که این مسئولیت ایجاد شده است ،بهتر است که به فکر افزایش مهارت های خود در این مسیرباشید و مسلما خواهید توانست.

سوال:
من ۳۶ ساله  هستم و  32 روزه  باردار شده ام. مردد هستم به  خاطر این  که جنین را سقط کنم یا حفظ کنم. دلیل این  که می خواهم سقط  کنم این  است که  فکر می کنم نمی توانم مسئولیت این بچه را که یک عمری در کنار من و شوهرم باشد قبول کنم . در ضمن  همسرم بسیار آدم خونسردی است. یعنی از نظر عاطفی  ضعیف است . و فقط  به خودش  توجه دارد و من نمی خواهم مرتکب  گناه بزرگتری در آینده شوم. ( از نظر مسئولیتی).
پاسخ:
سلام به شما همراه گرامی
به دلیل شرایط خاص شما زودتر پاسختان را ارسال میکنم
همراه عزیز  همراز، شما  در حال  مادر شدن  بوده و  این نعمتی است که شاید خیلی از افراد در  آرزویش هستند.
درک می کنم مادر شدن مسئولیتی است مهم و شما قبل از اینکه باردار شوید، می توانستید برای قبول یا رد چنین مسئولیتی تصمیم بگیرید ولی اکنون که این مسئولیت ایجاد شده است ،بهتر است که به فکر افزایش مهارت های خود در این مسیرباشید و مسلما خواهید توانست.
 موجودی که درحال حملش هستید درحال حاضر موجودی زنده است و حتی اگر روح نیز در او دمیده نشده باشد از بین بردنش کاری کاملا نادرست است.
من پیشنهاد می کنم شما به جای از بین بردن صورت مسئله و فرار از قبول مسئولیت به خاطر مشکلات آن ،در طول  ایام  قبل  از تولد  فرزندتان، سعی  کنید مسائل بین خود و همسرتان را حل نمایید و از کمک مشاور نیز برای این موضوع استفاده کنید.
 چه بسا این فرزند بتواند به همسرتان مسئولیت پذیری بیشتری را هدیه نماید.
مادر گرامی پیشنهاد دیگرم این است که در کنار  تلاش برای بهتر کردن رابطه خود با همسرتان، به ویژگی های مثبت بچه دار شدن نیز بیندیشید و فقط جنبه مسئولیت و سخت آن را در نظر نگیرید.
بهتر است به توانمندی های خود برای بزرگ کردن و تربیت فرزندتان بیشتر تمرکز کنید و به این موضوع فکر کنید که نعمتی به شما تعلق گرفته و بهتر است شکر گزار آن باشید.
بنده نیز بار دیگر مادرش دنتان را تبریک می گویم و آرزو میکنم فرزندتان مایه شادی و آرامش بیشترزندگی مشترکتان شود.