گفتگو با ویشکا آسایش به بهانه حضور در فیلم خوابم می‌آد

بازیگر ریسک پذیری هستم
از همان ابتدای شروع فعالیت حرفه‌ای «ویشکا آسایش» در تلویزیون و سریال «امام علی(ع)» می شد حدس زد که بازیگری جوان و مستعدی وارد چرخه بازیگری سینما و تلویزیون ایران شده است. این همکاری آسایش با «داوود میرباقری» در فیلم‌هایی مثل «ساحره» و «مسافر ری» ادامه پیدا کرد.

«آسایش» در این سالها حضور بادقت و گزینه کاری را در بازیگری و حتی طراحی صحنه و لباس تجربه می‌کند و نشان می‌دهد، روحیه‌ای تجربه‌گرا و خلاقی دارد. این روزها روزهای پرکاری آسایش محسوب می‌شود. بعد از ربودن سیمرغ بهترین بازیگر فجر در دو سال قبل به خاطر فیلم محبوب «ورود آقایان ممنوع»، در حال حاضر فیلم «خوابم می‌آید» به کارگردانی «رضا عطاران» را در حال اکران عمومی دارد و همزمان در فیلم «نیکان و بچه غول» مشغول بازی است. آسایش به تئاتر بی‌اعتنا نیست و به قول خودش با شانس توانست یک تجربه خوب همکاری در زمینه طراحی صحنه و لباس نمایش «مترسگ» را به کارگردانی محمد حسن معجونی به دست آورد. با این بازیگر و طراح خلاق گفت‌وگویی در باره سینمای کمدی و بازیش در فیلم «خوابم می‌آد» انجام داده‌ایم.

آیا خودتان را بازیگر کمدی می‌دانید؟
یکی، دوتا تجربه بازیگری در سینمای کمدی بیشتر ندارم و دوست دارم تجربه‌هایم باز هم تکرار شود و نقش‌های کمدی بازی کنم. معتقدم به عنوان بازیگر باید این توانایی را داشته باشم که بتوانم هر نوع نقشی را در هر ژانری بازی کنم.

در چند نشست عمومی تئاتر و سینما که حضور داشتید، نشان دادید که از روحیه طنزی هم برخوردار هستید. چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟
بازیگرانی که روحیه طنز دارند، راحت‌تر می‌توانند در فیلم‌های کمدی که بازی می‌کنند، موقعیت‌های کمدی را اجرا کنند و موقعیت طنز موجود در داستان را با روحیه خودش همخوان کنند تا نقش برای مخاطب قابل باورتر بشود. بازیگری که کم حوصله است و روحیه طنز ندارد به راحتی نمی‌تواند نقش کمدی را بازی کند.

در فیلم «ورود آقایان ممنوع» عمده موفقیت فیلم به لحاظ ارائه کمدی موقعیت بود. آیا قبول دارید که کمدی موقعیت اصالت بهتری نسبت به کمدی کلامی دارد؟
خودم به شخصه به کمدی موقعیت علاقه دارم و معتقدم نباید خنده را به‌زور از مخاطب گرفت. بعد از بازی در فیلم «ورود آقایان ممنوع» متوجه شدم در این فیلم فضا و نوع بازی بازیگران به گونه‌ای نبود که بخواهند با اتکا به هر وسیله‌ای از مخاطب خنده بگیرند و در موقعیت‌هایی که به‌خاطر حضور معلم شیمی و تقابلش با مدیر مدرسه رخ می‌داد کمدی موقعیتی به وجود می‌آمد. این نوع کمدی‌ها برخلاف برخی از فیلم‌های کمدی به شعور مخاطب توهینی نمی‌کند.

موقع بازی در «ورود آقایان ممنوع» این پیش‌بینی را داشتید که هم فیلم موفق می‌شود و هم بازی شما دیده می‌شود؟
موفقیت فیلم را پیش‌بینی می‌کردم، اما اصلا انتظار نداشتم نقش خانم دبیر شیمی اینقدر کمدی از کار دربیاید. در زمان فیلمبرداری فکر می‌کردم که نقش خانم مدیر جدی از کار دربیاید و تصور نمی‌کردم، نقشم اینقدر درست از کار در بیاید و این موفقیت را مدیون کارگردانی درست «رامبد جوان» و بازی خوب رضا عطاران می‌دانم.

چقدر اعتقاد دارید کمدی رضا عطاران ذاتی یا به عبارتی مادر زادی است؟
قبول دارم رضا عطاران موقعی که بازی می‌کند، هیچ تلاشی برای خنداندن مخاطب ندارد. کارها و بازیش به‌طور طبیعی کمدی و طنازانه به نظر می‌رسد. این ویژگی، یک امتیاز خاص برای یک بازیگر کمدی کار است. بارها دیده‌ام سر صحنه برخی از بازیگران به زور خودشان را به هر دری می‌زنند که احیانا بازیشان سبب خنده مخاطب شود که البته نتیجه عکس هم می‌دهد و هم نقش و هم بازیشان بی‌مزه و نچسب به‌نظر می‌رسد.

آیا با تمرین و آموختن می شود یک کمدین موفق از جنس رضا عطاران شد؟
بستگی دارد اما هوش و آی‌کیوی بالا رمز موفقعیت یک کمدین است. رضا عطاران این هوش را در حد بالایی دارد و اینگونه نبوده که از شکم مادرش کمدین به دنیا آمده باشد بلکه با تلاش، ممارست و خواستن به موفقیت فعلی خود بعد از سال‌های متمادی بازیگری دست پیدا کرده است. عطاران در حین بازیش با ظرافت به کوچک‌ترین جزئیات حرکات بدن و گفتارش فکر می کند و اینکه کجا عکس العملی انجام بدهد که باعث خنده مخاطب بشود.

در فیلم ورود آقایان ممنوع کلیت بازی بازیگران در ایجاد موقعیت کمدی نقش داشت. چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟
در فیلم «ورود آقایان ممنوع» بازیگران یک تیم خوب و هماهنگی را تشکیل داده بودند و اگر این تیم هماهنگی وکارگردانی خوبی نداشت بازی‌های بازیگران جلوی دوربین چندان درست از کار در نمی‌آمد و ماحصل این کار گروهی خوب به تولید یک فیلم موفق و پر مخاطب منجر نمی‌شد. رامبد جوان هم ایده‌های بازیگران را با دقت می‌شنید و می‌نشست با بازیگران درمورد ایده‌ها بحث و گفت‌وگو انجام می‌داد. برخی از مواقع ایده‌ها را می‌پذیرفت و برخی مواقع دیگر با دلیل آنها را رد می‌کرد. هیچ بازیگری تلاش نمی‌کرد خودش و توانایی بازیگریش را به‌صورت شخصی اثبات کند. برای من که تجربه اولم در کار کمدی بود همه به من کمک می‌کردند تا بازیم درست باشد.

از اینکه برای بار اول نقش کمدی بازی می‌کردید احساس ترس و نگرانی داشتید؟
بیشتر به جای ترس احساس نگرانی داشتم که نکند بازیم درست نباشد و در کار سایر بازیگران اثر بگذارد. زیرا همه بازیگران فیلم تجربه بازی کمدی داشتند و برایم خیلی مهم بود که کارم را درست انجام بدهم.

پیشنهاد بازی در فیلم «خوابم می‌آد» را به‌خاطر رضا عطاران قبول کردید یا نقش هم برایتان جذابیت داشت؟
صادقانه بگویم همکاری و حضور در فیلم رضا عطاران برایم جذابیت بیشتری داشت.

رضا عطاران در مورد نقش به شما چه توضیحی داد؟
می‌دانستم که رضا عطاران قصد دارد فیلمی بسازد. رضا عطاران از دفتر تهیه کننده با من تماس گرفت و گفت در فیلمش نقشی کوتاه برای من در نظر گرفته و پرسید کی برایم فیلمنامه رابفرستد. من در جواب گفتم «نخوانده پیشنهاد بازی را قبول می‌کنم» و دوست داشتم تجربه دیگری در این نوع فیلم‌ها به دست بیاورم.

موقعی که فیلمنامه را خواندید علاقه نداشتید نقش اکبر عبدی را بازی کنید؟
همه نقش‌های فیلم جذاب بود و چون می‌دانستم قرار است نقش مادر را اکبر عبدی بازی کند چنین آرزویی نکردم. بیشتر دوست داشتم نقش دختر پاستیل فروش را بازی کنم.

اگر نقش مادر را رضا عطاران به شما برای بازی پیشنهاد می‌داد، می‌توانستید خوب آن را بازی کنید؟
فکر می‌کنم نقش مادر از آن جمله نقش‌های چالش برانگیز برای هر بازیگری است و روی لبه تیغ راه رفتن است.

بعد از بازی در نقش زن رئیس باند خلافکاران از نقش و حضورتان راضی بودید؟
نقش کوتاه و مختصر بود و نمی‌توانست به‌طور کامل من را راضی کند اما حضور در فیلم برایم راضی‌کننده بود.

بعد از بردن سیمرغ و درخشش در فیلم «ورود آقایان ممنوع» این انتظار می‌رفت که به جز نقش‌های اول پیشنهاد دیگری را قبول نکنید؟
در کار بازیگری به ریسک کردن علاقه دارم. بازی کردن در فیلم ورود آقایان ممنوع هم واقعا ریسک بالایی داشت. در روز اول به من گفتند که قرار است در نقش زنی نه چندان زیبا بازی کنم که زنی بداخلاق و بد عنق است و باید چهره‌ام را به‌شدت زشت می‌کردند و من هم از پیشنهاد آخری خیلی استقبال کردم! در حالی که ممکن بود خیلی از بازیگران چنین نقشی را به خاطر تغییرات زیاد در چهره شان بازی نکنند و در ادامه هم متوجه شدم انتخابم درست بوده است. بازی کردن در نقش‌های کوتاه دلایل خاصی دارد. به‌طور مثال فیلم پرتقال خونی را به خاطراحترام به نام و سابقه «سیروس الوند» بازی کردم.

آیا شما در بازیگری ریسک‌هایی داشته‌اید که به تجربه ناموفقی منجر شود؟
وجود داشته اما ترجیح می‌دهم نامی نبرم. چون ممکن است، کارگردانش دلخور شود.