گفتگو با سینا سرلک، خواننده و نوازنده موسیقی اصیل ایرانی
موسیقی به گردن فرهنگ ایران حق دارد
سینا سرلک، خواننده جوان موسیقی سنتی که از کودکی با نوای موسیقی بختیاری ایران مانوس بوده است، از ۷ سالگی با خواندن ترانه محلی موسیقی مجموعه تلویزیونی شاخه طوبی، به صورت جدی خوانندگی را پیشه کرد.
او بعدها با فراگیری تنبک نزد حسن جزایی، جمشید محبی و ناصر فرهنگفر در زمینه نوازندگی نیز فعالیت و در چندین دوره جشنواره موسیقی فجر مقام اول آواز و تنبک را کسب کرد.
این نوازنده و خواننده پس از گذراندن دورههای آموزش ردیف آوازی، مدتی هم نزد کیوان ساکت تار آموخت. سرلک تا کنون چندین آلبوم موسیقی از جمله یکی است، بیگاه، شاهخرابات، رومی ۱ و ۲، راه و ماه و تیامرا منتشر و کنسرتهایی را در ایران و خارج از کشور برگزار کرده است.
شما همیشه از این که چطور وارد عرصه موسیقی شدید به نیکی یاد کردهاید و از جمله هنرمندانی هستید که در همان سنین کودکی نزد اساتید برجسته آموزش دیدند. کمی درخصوص این روند توضیح دهید؟
من از ۵ سالگی فعالیت موسیقیام را پیش پدرم شروع کردم. چون ایشان و نیز مادرم با موسیقی کاملا آشنایی دارند. وقتی ۷ ساله بودم در برنامه تلویزیونی شاخه طوبی حضور یافتم و قطعهای از موسیقی محلی بختیاری را -که خودم زاده آن سرزمین هستم- خواندم.
موسیقی به گردن فرهنگ ایران حق دارد
سینا سرلک، خواننده جوان موسیقی سنتی که از کودکی با نوای موسیقی بختیاری ایران مانوس بوده است، از ۷ سالگی با خواندن ترانه محلی موسیقی مجموعه تلویزیونی شاخه طوبی، به صورت جدی خوانندگی را پیشه کرد.
او بعدها با فراگیری تنبک نزد حسن جزایی، جمشید محبی و ناصر فرهنگفر در زمینه نوازندگی نیز فعالیت و در چندین دوره جشنواره موسیقی فجر مقام اول آواز و تنبک را کسب کرد.
این نوازنده و خواننده پس از گذراندن دورههای آموزش ردیف آوازی، مدتی هم نزد کیوان ساکت تار آموخت. سرلک تا کنون چندین آلبوم موسیقی از جمله یکی است، بیگاه، شاهخرابات، رومی ۱ و ۲، راه و ماه و تیامرا منتشر و کنسرتهایی را در ایران و خارج از کشور برگزار کرده است.
شما همیشه از این که چطور وارد عرصه موسیقی شدید به نیکی یاد کردهاید و از جمله هنرمندانی هستید که در همان سنین کودکی نزد اساتید برجسته آموزش دیدند. کمی درخصوص این روند توضیح دهید؟
من از ۵ سالگی فعالیت موسیقیام را پیش پدرم شروع کردم. چون ایشان و نیز مادرم با موسیقی کاملا آشنایی دارند. وقتی ۷ ساله بودم در برنامه تلویزیونی شاخه طوبی حضور یافتم و قطعهای از موسیقی محلی بختیاری را -که خودم زاده آن سرزمین هستم- خواندم.
فعالیت موسیقاییام را ادامه دادم تا اینکه در سن ۱۲ سالگی در جشنواره بینالمللی فجر شرکت و در سال ۷۲ هم مقام اول آواز و تنبک کشوری را کسب کردم. از همان سال، افتخار راهیابی به محضر اساتید برجسته را پیدا کردم و به دنبال آن به ارکستر ملی پیوستم و… تا امروز که در کنار استادان بزرگ ایران در گروه اساتید میخوانم.
پدرتان تار میزنند و شما نیز از ۵ سالگی با تار ایشان خواندن را شروع کردید. آیا در حال حاضر که به عنوان یک خواننده سنتی مطرح هستید با پدرتان برنامههایی دارید؟
پدر من افتخار نمیدهند با ما ساز بزنند، ما که همیشه دوست داریم در کنار ایشان بخوانیم.
در مقام خواننده موسیقی سنتی چقدر معتقد به تقلید شاگرد از استاد هستید، بویژه در بخش آواز؟
من معتقدم که باید صددرصد استاد را کپی و تقلید کرد و بعد از گذراندن یک مدت زمان، راه خود را پیدا و به شخصیت واقعی رسید و صاحب سبک شد. البته متاسفانه هستند کسانی که در این میان تقلید کورکورانه میکنند که باعث بیراهه رفتنشان میشود.
هماکنون خیلی از خوانندگان جوان نمیتوانند به درستی تحریر بزنند، اما فکر میکنند کار را درست انجام میدهند. به نظر من راز ماندگاری این است که هنرجو استادش را تا رسیدن به مرحله مناسب تقلید کند و سپس خودش را پیدا نماید تا بتواند یک هنرمند خوب و حرفهای شود.
بسیار دیده میشود که هنرجویان آواز دائم استادشان را تغییر میدهند. شما چقدر معتقد به این کار هستید؟
این شاخه و آن شاخه رفتن کار درستی نیست. هنرجو باید از ابتدا بنا را درست بگذارد و پیش یک استاد واقعی آموزش بگیرد تا تمامی تکنیکها و مراحل مختلف کار را یاد بگیرد.
به نظر من استاد عوض کردن خیلی کار درستی نیست، اما هرکس میتواند از هر استادی یک شیوه را یاد بگیرد و در کارش از آن بهره ببرد و در واقع کارش تلفیقی از کار چند نفر باشد.
با توجه به اینکه در منطقهای متولد شدهاید که غنی از موسیقی نواحی است و از آنجا که طی این سالها در عرصه موسیقی سنتی فعالیت کردید، چقدر سعی در حفظ و اشاعه موسیقی بختیاری دارید؟
من هم به خاطر عشقی که به سرزمین و زبان آباء و اجدادیام دارم، همیشه تلاش کردم موسیقی بختیاری را ادامه دهم و به احیای آن کمک کنم. همین کار را در ارکستر ملی و گروههای مختلف و اجراهای داخل و خارج نیز انجام دادهام.
کارتان در موسیقی ردیف دستگاهی سنتی با زمانی که بختیاری میخوانید چه تفاوتهایی دارد؟
این دو حال و هوای متفاوت و جدایی از هم دارند، ولی بهنظرم حسی که در موسیقی فولکلوریک و نواحی ایران وجود دارد، خیلی زیباتر است. بخصوص اینکه خودت اهل آن سرزمین باشی و بدانی چه میخوانی و چه اجرا میکنی.
موسیقی بختیاری چه شاخصههایی دارد و چه سازهایی در این موسیقی به کار میروند؟
موسیقی بختیاری گسترده، وسیع و دارای ارزشهای والایی از لحاظ هنری و روایتگری است. موسیقی بختیاری بخشهای گوناگونی دارد؛ موسیقی شادی، عزا، رزمی، حماسی، عاشقانه، عارفانه و… درواقع برای هر نوع حکایت و داستانی و هر واقعهای در این سرزمین موسیقی وجود دارد. البته فکر میکنم تمامی موسیقیهای مناطق ایران دارای اینخصوصیت هستند .
به طور کلی من معتقدم بخش وسیعی از موسیقی ردیف دستگاهی ما الهامگرفته از موسیقی نواحی است. خیلی از گوشههای آوازی مثل دیلمان، گیلکی، بختیاری، دشتستانی و… از موسیقی نواحی ایران گرفته شده که بسیار دلنشین هستند.
هنرمندانی که هماکنون در آن منطقه فعالیت موسیقایی میکنند چقدر شناخته شده هستند؟
متاسفانه از لحاظ بحث شناساندن هنرمند به جامعه ضعفهای بزرگی وجود دارد، چرا که اطلاعرسانی ضعیف است و خیلی روی کار هنرمند تبلیغ نمیشود.
ما که در عرصه جدی و حرفهای موسیقی ایرانی کار میکنیم خیلی در ایران شناخته شده نیستیم وای به حال آن هنرمندانی که در روستاها، نواحی و شهرستانها فعالیت میکنند و کارشان هم شاخص و خوب است.
به عقیده شما شعر چه نقشی در یک اثر موسیقایی و نوع آوازخوانی یک خواننده دارد؟
من اصولا در انتخاب شعر و موسیقی خیلی سختگیری میکنم و شعری را گزینش می کنم که هم مفهوم و معنی درست داشته باشد و هم ترکیب خوبی با موسیقی بسازد یا بهاصطلاح روی آهنگ خوب سوار شود.
شما از معدود هنرمندانی هستید که اول آلبوم را منتشر و سپس کنسرت آن را برگزار میکنید، این در حالی است که برخی هنرمندان اول کنسرت میدهند و در آنجا تبلیغ آلبوم میکنند و سپس به انتشار آن میپردازند.
روال ما بر عکس دیگران است. من معتقدم ابتدا باید آلبوم بیرون بیاید، مردم آن را بشنوند و با حال و هوای کار آشنا شوند و بعد وقتی خبر کنسرتش درج شد، با شوق بیشتری به سمت اجرا بیایند.
مشکل عمدهای که در اغلب کنسرتها وجود دارد، نبود حامی مالی است. این ضعف چقدر نحوه اجراهای زنده را تحتالشعاع قرار میدهد؟
متاسفانه این ضعف در موسیقی اصیل بسیار دیده میشود و این در حالی است که برای موسیقی پاپ حامیان مختلفی سرمایهگذاری میکنند.ما نمیگوییم موسیقی پاپ بد است، اما فراموش نکنیم موسیقی اصیل که از تمدن چند هزار ساله ایران برآمده، به گردن فرهنگ و هنر این سرزمین حق دارد.
محسن صانعي
ارسال در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۰
1
سلام دوست عزیز بسیار عالی بود سایت زیبایی دارید اگر تمایل دارید
پاسخ به کامنتبه سایت من هم سر بزنید
http://www.toopfun.com