چرا هفت سین؟ در مورد نمادهای هفتسین
تا بحال فکر کرده اید چرا هفتسین؟ چرا مثلا شش سین یا پنج سین نمیگذاریم و همه میکوشیم حتما تعداد سینهای مان را به هفت تا برسانیم؟ با اینکه میدانیم عدد هفت در بسیاری از تمدنها مقدس است. حتی در بین جادوگران هفت عدد قدرتمندی است .در ایران باستان، جشنهایی به مناسبتهای گوناگون ملی و مذهبی برگزار میشد. اما از آن میان، هفت جشن جزء جشنهای واجب به شمار میآمد که شش جشن، جشنهای گاهانبار یا سالگرد آفرینشهای شش گانه بود. این جشنها به ترتیب عبارتاند از: «مید یوزرم گاه»، جشن میانه بهار که از ۱۱ تا ۱۵ اردیبهشت به مناسبت سالگرد آفرینش آسمان برگزار میشد. «میذ یوشم گاه» جشن نیمه تابستان از ۱۱ تا ۱۵ تیر به مناسبت سالگرد آفرینش آب «پیتی شهیم گاه»، به معنی «دانه آور»، سالگرد آفرینش زمین و فصل گردآوری غله است که از ۲۶ تا ۳۰ شهریور برگزار میشد. «ایا سرم گاه»، از ۲۶ تا ۳۰ مهر است و سالگرد آفرینش گیاه و «برگشت» معنی میدهد، چون چوپان با گله بر میگردد و آغاز زمستان است. «مید یاریم گاه» به معنی «میان سال» که سالگرد آفرینش چارپای مفید است و جشن میان زمستان، زمانی است که برای دام انبار زمستانی میشود. «همسپد میدم گاه» به معنی «با هم بودن و با هم گرد آمدن» که سالگرد آفرینش انسان است و پنج روز آخر سال برگزار میشود. هفتمین جشن از اعیاد هفتگانه واجب «نوروز» است. رسمهای بسیاری هم در حاشیه این جشن رواج داشت که با عدد هفت پیوند خورده بود. به عنوان مثال، در میز سیمین مقابل شاه وقت، هفت گونه غله و شاخههای هفت نوع درخت را مینهادند، روی همان میز هفت بشقاب کاشی سفید و هفت درهم سفید از سکههای ضرب شده در عرض سال.
تا بحال فکر کرده اید چرا هفتسین؟ چرا مثلا شش سین یا پنج سین نمیگذاریم و همه میکوشیم حتما تعداد سینهای مان را به هفت تا برسانیم؟ با اینکه میدانیم عدد هفت در بسیاری از تمدنها مقدس است. حتی در بین جادوگران هفت عدد قدرتمندی است .در ایران باستان، جشنهایی به مناسبتهای گوناگون ملی و مذهبی برگزار میشد. اما از آن میان، هفت جشن جزء جشنهای واجب به شمار میآمد که شش جشن، جشنهای گاهانبار یا سالگرد آفرینشهای شش گانه بود. این جشنها به ترتیب عبارتاند از: «مید یوزرم گاه»، جشن میانه بهار که از ۱۱ تا ۱۵ اردیبهشت به مناسبت سالگرد آفرینش آسمان برگزار میشد. «میذ یوشم گاه» جشن نیمه تابستان از ۱۱ تا ۱۵ تیر به مناسبت سالگرد آفرینش آب «پیتی شهیم گاه»، به معنی «دانه آور»، سالگرد آفرینش زمین و فصل گردآوری غله است که از ۲۶ تا ۳۰ شهریور برگزار میشد. «ایا سرم گاه»، از ۲۶ تا ۳۰ مهر است و سالگرد آفرینش گیاه و «برگشت» معنی میدهد، چون چوپان با گله بر میگردد و آغاز زمستان است. «مید یاریم گاه» به معنی «میان سال» که سالگرد آفرینش چارپای مفید است و جشن میان زمستان، زمانی است که برای دام انبار زمستانی میشود. «همسپد میدم گاه» به معنی «با هم بودن و با هم گرد آمدن» که سالگرد آفرینش انسان است و پنج روز آخر سال برگزار میشود. هفتمین جشن از اعیاد هفتگانه واجب «نوروز» است. رسمهای بسیاری هم در حاشیه این جشن رواج داشت که با عدد هفت پیوند خورده بود. به عنوان مثال، در میز سیمین مقابل شاه وقت، هفت گونه غله و شاخههای هفت نوع درخت را مینهادند، روی همان میز هفت بشقاب کاشی سفید و هفت درهم سفید از سکههای ضرب شده در عرض سال.
سنجد ( Sorb ): نمادی است از زایش و تولد و بالندگی و برکت
سمنو (Samanoo): نماد خوبی برای زایش گیاهی و بارور شدن گیاهان
سبزه (Verdure): موجب فراوانی و برکت در سال نو شود، رنگ سبز آن رنگ ملی و مذهبی ایرانیان است.
سیب سرخ (Red Apple ): نمادی است از باروریو زایش
سماق (Sumac): برای گندزدایی و پاکیزگی
سیر (Garlic): برای گندزدایی و پاکیزگی
سرکه (Vinegar): برای گندزدایی و پاکیزگی
قرآن(Quran): کتاب مقدس هر آیین
تخم مرغ (Eggs): از نوع سفید یا رنگی نمادی است از نطفه و نژاد
ماهی سرخ (Gold Fish): ماهی یکی از نمادهای آناهیتا فرشته آب و باروری است و وجود آن باعث برکت و باروری میگردد.
سکه (Silver & Gold Coin): موجب برکت و سرشاری کیسه است
نقل (Comfit ): نمادی است از زایش و تولد و بالندگی و برکت
شیرینی (Sweets ): نمادی است از زایش و تولد و بالندگی و برکت
آجیل (Nuts): نمادی است از زایش و تولد و بالندگی و برکت
اسپند ( Wild Rue): در زمانهای قدیم مقدس بوده و در رسمهای نیایشی بکار برده میشده.
انار (Pomegranate): پردانگی انار نشان از برکت و باروری است.