پوشیدن لباسهای تنگ میتواند باعث رفلاکس معده شود
رضا ملکزاده در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی فارس، افزود: رفلاکس اصولاً بیماری آزاردهندهای است که علائم رفلاکس فرد مبتلا را آزار میدهد و میتواند در فعالیتها و کارهای روزانه او اختلال ایجاد کند.
وی گفت: برخی علائم رفلاکس با بیماریهای دیگر اشتباه میشود مثلا ًدرد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با درهای قلبی اشتباه گرفته میشود و در چنین مواردی حتماً باید بیماری خطرناکتر یعنی بیماری قلبی را در نظر گرفت و اگر از نبود مشکلات قلبی مطمئن شدیم سپس به رفلاکس معده بپردازیم چرا که همان طور که گفته شد رفلاکس بیماری آزاردهنده و خطرناک نیست.
این فوقتخصص کبد و گوارش افزود: هنوز به درستی علت رفلاکس مشخص نشده است اما برخی عوامل باعث بروز و تشدید رفلاکس میشود که مهمترین آن عوامل پرخوری، سریع غذا خوردن و کامل نجویدن غذا یا غذا خوردن با استرس و نگرانی، مصرف غذاهای بسیار چرب، تند و شور، مصرف ادویه و فلفل زیادف سیبزمینی سرخکرده، مصرف غذاهای حاوی ادویه، سیر، پیاز، نگهدارندهها نظیر سوسیس و کالباس، مصرف سسهای چرب و پرنمک به خصوص سس قرمز، مصرف مرکبات ترش مثل پرتقال و نارنگی ترش، مصرف کافئین زیاد مثل شکلات، قهوه و نسکافه است.
رضا ملکزاده در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی فارس، افزود: رفلاکس اصولاً بیماری آزاردهندهای است که علائم رفلاکس فرد مبتلا را آزار میدهد و میتواند در فعالیتها و کارهای روزانه او اختلال ایجاد کند.
وی گفت: برخی علائم رفلاکس با بیماریهای دیگر اشتباه میشود مثلا ًدرد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با درهای قلبی اشتباه گرفته میشود و در چنین مواردی حتماً باید بیماری خطرناکتر یعنی بیماری قلبی را در نظر گرفت و اگر از نبود مشکلات قلبی مطمئن شدیم سپس به رفلاکس معده بپردازیم چرا که همان طور که گفته شد رفلاکس بیماری آزاردهنده و خطرناک نیست.
این فوقتخصص کبد و گوارش افزود: هنوز به درستی علت رفلاکس مشخص نشده است اما برخی عوامل باعث بروز و تشدید رفلاکس میشود که مهمترین آن عوامل پرخوری، سریع غذا خوردن و کامل نجویدن غذا یا غذا خوردن با استرس و نگرانی، مصرف غذاهای بسیار چرب، تند و شور، مصرف ادویه و فلفل زیادف سیبزمینی سرخکرده، مصرف غذاهای حاوی ادویه، سیر، پیاز، نگهدارندهها نظیر سوسیس و کالباس، مصرف سسهای چرب و پرنمک به خصوص سس قرمز، مصرف مرکبات ترش مثل پرتقال و نارنگی ترش، مصرف کافئین زیاد مثل شکلات، قهوه و نسکافه است.
ملک زاده اضافه کرد: مصرف زیاد چای به خصوص اگر پررنگ بوده و تازه دم هم نباشد، مصرف نانهایی که خمیر آنها به خوبی نمیپزد مثل نان باگت، نان سفید، نان بربری و چاقی و افزایش وزن، دراز کشیدن در فاصله کوتاه پس از غذا خوردن، مصرف الکل و نوشابههای گازدار، سیگار کشیدن، استرس و فشارهای روانی و پوشیدن لباسهای تنگ میتواند باعث رفلاکس شود.
ملک زاده گفت: امروزه داروهای بسیار مؤثری برای درمان رفلاکس وجود دارند. مهمترین داروهایی که به این منظور به کار میروند داروی امپرازول و هم خانوادههایش نظیر پانتوپرازول، رابیپرازول و لانسوپرازول هستند. علاوه بر اینها داروهایی نظیر رانیتیدن و فاموتیدین نیز میتوانند در برخی موارد مؤثر باشند.
وی اضافه کرد: پزشک معالج درمان را شروع میکند و بر حسب نیاز آن را ادامه خواهد داد. در بیش از نیمی از موارد فرد مبتلا به رفلاکس نیاز به درمان درازمدت (سالها) با دارو دارد. داروهایی نظیر امپرازول را میتوان برای مدت طولانی (حتی سالها) استفاده کرد. اگرچه عوارض معدودی با این داروها گزارش شده است اما در مجموع کنترل علایم رفلاکس در درازمدت با این دسته داروها بسیار موفقیتآمیز و مطمئن است.
این فوقتخصص کبد و گوارش افزود: در بیمارانی که به خوبی به درمان با دارو جواب میدهد و علایم بیماری کنترل میشود اما با کم کردن یا قطع دارو علایم برمیگردد. عمل جراحی برای افرادی که پاسخ مناسبی به درمان دارویی ندادهاند مناسب نیست. امروزه این اعمال جراحی به روش لاپاراسکوپیک انجام میشوند. انجام عمل جراحی میتواند عوارضی داشته باشد که معمولاً کوتاه مدت و گذرا هستند.
وی گفت: درباره میزان موفقیت عمل و نتایج درازمدت آن به طور خلاصه میتوان گفت که حدود ۷۵ درصد افرادی که عمل آنها موفقیتآمیز بوده باشد پس از ۱۰ سال نیز مشکلی نخواهند داشت اما در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد افراد ممکن است پس از عمل نیز مجدداً نیاز به مصرف دارو داشته باشند. ضروری است قبل از تصمیم به عمل جراحی با پزشک متخصص گوارش مشورت شود.