ماهیهای برقدار خودرا به پریزوصل می کنند!

پژوهشگران آمریکایی دریافتند که ماهیهای برق دار برای برقراری ارتباط با محیط و سایر همنوعان خود را به پریز وصل می کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه تکزاس در آستین آمریکا در تحقیقات خود نشان دادند که تنها انسان برای برقراری ارتباط با دیگران، رایانه ها و تلفنهای همراه را به پریز برق وصل نمی کند بلکه ماهیهای برق دار نیز از روش مشابهی کمک می گیرند.
ماهیهای ساکن اعماق بدون نور رودخانه های مرکز و جنوب آمریکا برای جنگیدن، حرکت کردن و پیدا کردن جفت یک میدان الکتریکی تولید می کنند.
تولید این برق برای ماهیهای برق دار بسیار پرهزینه است بنابراین ماهیها از یک سوئیچ خاموش کننده برای ذخیره انرژی استفاده می کنند. این سوئیچ، سیگنالهای الکتریکی تولید شده توسط ماهی را قطع و وصل می کند.
این دانشمندان دریافتند که ماهی این سوئیج را از طریق کانالهای سدیمی وارد غشای سلولهای ویژه ای که “الکتروسیتها” نام دارند می کند. الکتروسیتها اندامهای برق دار ماهی را می سازند. زمانی که کانالهای سدیمی بیشتری وارد غشای این سلولها می شود پالسهای الکتریکی ساطع شده از این اندام برق دار بیشتر می شود.
براساس گزارش PLoS Biology، این دانشمندان همچنین نشان دادند که این فرایند تحت کنترل هورمونهایی است که ریتم شبانه روزی ماهی را حفظ می کنند. فرایند روشن و خاموش کردن برق ماهی می تواند به سرعت در رودرویی با موقعیتهای مختلف اجتماعی تغییر کند. به طوری که وقتی ماهی غیرفعال است کانالهای سدیم از غشای سلولی خارج می شوند و به این ترتیب از شدت پالسهای الکتریکی کاسته می شود.

پژوهشگران آمریکایی دریافتند که ماهیهای برق دار برای برقراری ارتباط با محیط و سایر همنوعان خود را به پریز وصل می کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه تکزاس در آستین آمریکا در تحقیقات خود نشان دادند که تنها انسان برای برقراری ارتباط با دیگران، رایانه ها و تلفنهای همراه را به پریز برق وصل نمی کند بلکه ماهیهای برق دار نیز از روش مشابهی کمک می گیرند.

ماهیهای ساکن اعماق بدون نور رودخانه های مرکز و جنوب آمریکا برای جنگیدن، حرکت کردن و پیدا کردن جفت یک میدان الکتریکی تولید می کنند.

تولید این برق برای ماهیهای برق دار بسیار پرهزینه است بنابراین ماهیها از یک سوئیچ خاموش کننده برای ذخیره انرژی استفاده می کنند. این سوئیچ، سیگنالهای الکتریکی تولید شده توسط ماهی را قطع و وصل می کند.

این دانشمندان دریافتند که ماهی این سوئیج را از طریق کانالهای سدیمی وارد غشای سلولهای ویژه ای که “الکتروسیتها” نام دارند می کند. الکتروسیتها اندامهای برق دار ماهی را می سازند. زمانی که کانالهای سدیمی بیشتری وارد غشای این سلولها می شود پالسهای الکتریکی ساطع شده از این اندام برق دار بیشتر می شود.

براساس گزارش PLoS Biology، این دانشمندان همچنین نشان دادند که این فرایند تحت کنترل هورمونهایی است که ریتم شبانه روزی ماهی را حفظ می کنند. فرایند روشن و خاموش کردن برق ماهی می تواند به سرعت در رودرویی با موقعیتهای مختلف اجتماعی تغییر کند. به طوری که وقتی ماهی غیرفعال است کانالهای سدیم از غشای سلولی خارج می شوند و به این ترتیب از شدت پالسهای الکتریکی کاسته می شود.

سلولهای الکتروسیتها در اندامهای برق دار ماهی از تغییر شکل سلولهای ماهیچه ای ساخته می شوند.