فرودگاهی با پیشرفته ترین تکنولوژی روز

کیهان: بدون شک فرودگاه کانسای ژاپن را که نمادی از معماری «های تک» است، می توان از جمله دستاوردهایی دانست که نه تنها با تکیه بر فناوری پیشرفته زمان خود طراحی و ساخته شده، بلکه بقای آن هم وابسته به تجهیزات بسیار پیشرفته است.
با ورود به عرشه پل ارتباطی این فرودگاه و پرداخت عوارض ۲۵ دلاری آن، درواقع شما بلیت ورود به یک نمایشگاه دائمی فناوری را به جای قبض عوارض دریافت می کنید. پلی به طول ۵/۲کیلومتر با ۶ مسیر مخصوص عبور اتومبیل و یک مسیر مخصوص قطار مسافربری، این فرودگاه را که در اصل یک جزیره ۵۰۴هکتاری است به شهر ساحلی «کوبه» ژاپن متصل می کند البته این پل تنها مسیر دسترسی به فرودگاه بین المللی کانسای نیست و مسافران به وسیله کشتی های تندرو از کوبه (نزدیک ترین شهر ساحلی ژاپن) در مدت زمان کمتر از ۳۰ دقیقه و از دورترین شهر ساحلی ژاپن یعنی «تاکوشیما» در مدت زمان ۸۰ دقیقه به این فرودگاه (که روزانه بیش از یکصد هزار مسافر را جابه جا می کند) دسترسی پیدا می کنند.
عملیات اجرایی این فرودگاه که طرح آن در سال ۱۹۸۷ به وسیله «رنز و پیانو» معمار برجسته ایتالیایی ارائه شد، در سال ۲۰۰۷ با تلاش بیش از ۶هزار نفر به طور کامل به اتمام رسید وبه وسیله امپراتور ژاپن افتتاح شد و تاکنون مجهز به چنان امکانات پیشرفته ای شده است که نمونه آن در هیچ فرودگاه دیگری در جهان وجود ندارد.

کیهان: بدون شک فرودگاه کانسای ژاپن را که نمادی از معماری «های تک» است، می توان از جمله دستاوردهایی دانست که نه تنها با تکیه بر فناوری پیشرفته زمان خود طراحی و ساخته شده، بلکه بقای آن هم وابسته به تجهیزات بسیار پیشرفته است.

با ورود به عرشه پل ارتباطی این فرودگاه و پرداخت عوارض ۲۵ دلاری آن، درواقع شما بلیت ورود به یک نمایشگاه دائمی فناوری را به جای قبض عوارض دریافت می کنید. پلی به طول ۵/۲کیلومتر با ۶ مسیر مخصوص عبور اتومبیل و یک مسیر مخصوص قطار مسافربری، این فرودگاه را که در اصل یک جزیره ۵۰۴هکتاری است به شهر ساحلی «کوبه» ژاپن متصل می کند البته این پل تنها مسیر دسترسی به فرودگاه بین المللی کانسای نیست و مسافران به وسیله کشتی های تندرو از کوبه (نزدیک ترین شهر ساحلی ژاپن) در مدت زمان کمتر از ۳۰ دقیقه و از دورترین شهر ساحلی ژاپن یعنی «تاکوشیما» در مدت زمان ۸۰ دقیقه به این فرودگاه (که روزانه بیش از یکصد هزار مسافر را جابه جا می کند) دسترسی پیدا می کنند.

عملیات اجرایی این فرودگاه که طرح آن در سال ۱۹۸۷ به وسیله «رنز و پیانو» معمار برجسته ایتالیایی ارائه شد، در سال ۲۰۰۷ با تلاش بیش از ۶هزار نفر به طور کامل به اتمام رسید وبه وسیله امپراتور ژاپن افتتاح شد و تاکنون مجهز به چنان امکانات پیشرفته ای شده است که نمونه آن در هیچ فرودگاه دیگری در جهان وجود ندارد. پس از عبور از پل ورودی به طول ۵/۳کیلومتر (که بزرگترین پل آبی در جهان هم محسوب می شود) به فرودگاهی می رسیم که روی یک جزیره مصنوعی آرمیده است؛ جزیره ای که فقط عملیات خاکریزی آن به وسیله شناورهای عظیم الجثه حامل میلیون ها تن شن و ماسه، نزدیک به سه سال طول کشیده است. اولین چیزی که هنگام ورود از یکی از ۴۴ ورودی به ساختمان اصلی فرودگاه، توجه شما را به خود جلب می کند، پیغامی است که از تلفن همراهتان دریافت می کنید. این پیغام به وسیله سیستم فرودگاه برای شما ارسال شده و به شما اطلاع می دهد که می توانید تمامی اطلاعات پرواز فرودگاه کانسای و فرودگاه مقصدتان را به همراه همه اطلاعات اقامتی، سیاحتی مورد نیازتان به زبان دلخواهتان به وسیله تلفن همراه خود، دراختیار داشته باشید.

در این فرودگاه هیچ کس نگران کنترل بلیت، بار و گذرنامه خود نیست، زیرا هنگام عزیمت به فرودگاه تمامی این تشریفات بدون اطلاع خود مسافر انجام شده است و بار مسافران به وسیله نقاله هایی که در ورودی فرودگاه در حال چرخش هستند، از داخل کانال های ویژه به طرف هواپیمایی که منتظر مسافران است، هدایت شده و یک سیستم امنیتی موقعیت آنها را برای مسافران مشخص می کند. درون ساختمان فرودگاه به رغم وجود حداقل ۱۰ هزار مسافر که به طور مداوم در حال ورود و خروج از ساختمان هستند، همواره هوای تمیزی در جریان است و دلیل آن هم وجود سامانه تهویه استثنایی ساختمان است که به سقف غول پیکر ساختمان متصل است. این سقف که به شکل قوسی طراحی شده و ۹۰هزار مترمربع مساحت آن است، با بررسی ها و آزمایش های فراوان در کارگاه معماری «رنز و پیانو» و با همکاری مهندسان مکانیک ژاپنی و با استفاده از کمترین تجهیزات مکانیکی طراحی و تولید شده است.

جالب اینکه این سقف هوشمند است و نسبت به دمای هوای محیط و نیز کیفیت هوای هر قسمت از ساختمان تغییر حالت می دهد.

فرودگاه کانسای ژاپن تنها فرودگاه جهان است که نابینایان در آن کاملاً راحت هستند زیرا طراحان این بنای عظیم به فکر مسافران نابینا هم بوده و برجستگی هایی روی ستون های ورودی و خروجی تمام راهروهای فرودگاه قرار داده اند که براساس خط بریل است و نابینایان می توانند با لمس کردن آنها دقیقاً متوجه شوند در چه بخشی از فرودگاه قرار دارند و به وسیله این اطلاعات مسیر موردنیاز خود را هم به درستی پیدا کنند. علاوه بر این روی تمام موانع عبور و مرور هم اطلاعاتی وجود دارد که به طور کامل به نابینایان کمک می کند. این تنها نمونه کوچکی از امکانات رفاهی بی نظیر این فرودگاه پیشرفته است.

سازه اصلی این فرودگاه ۱۸میلیارد دلاری که جزیره زیر پای خود را به زانو درآورده است، از یک سیستم هوشمند بسیار پیشرفته برخوردار است و در برابر زلزله های ۹ریشتری هم به راحتی مقاومت می کند.

البته کارشناسان تخمین زده اند که این جزیره مصنوعی هر ۵۰سال، ۱۱متر نشست می کند که البته این مشکل هم به وسیله طراحان فرودگاه برطرف شده است زیرا اولین و کوچک ترین لغزش ناشی از این نشست ها، به وسیله حسگرهایی که روی تمامی ۱۱۰۰ ستون فرودگاه نصب شده اند، به مرکز کنترل مربوطه ارسال می شود و در این صورت ستون را به تراز قبلی و به وضعیت گذشته برمی گردانند. درمورد دیگر ستون ها هم گروه های متخصص مستقر در بخش نگهداری فرودگاه با استفاده از جک های هیدرولیکی، ستون هایی را که در اثر نشست تغییر اندکی کرده اند، بلند کرده و به وسیله ورقه های فولادی که با ضخامت های مختلفی دراختیار دارند، ستون را به بخش هم تراز با دیگر ستون های دیگر این ابرساختمان بازمی گردانند، بنابراین فرودگاه مجهز به سیستم بسیار پیشرفته ای است که وظیفه کنترل چندصدستون بزرگ فولادی را برعهده دارد.
بسیاری از امکانات و تجهیزاتی که در حال حاضر در این فرودگاه پیشرفته وجود دارد، درجهان بی نظیر است و این به دلیل توجه و آینده نگری طراحان و سازندگان این بنای عظیم است که در حال حاضر راحتی و آسایشی مثال زدنی را برای مسافرانش به همراه آورده است.