شبنم قلی‌خانی : نباید با تلخی، به غم‌ها دامن بزنیم

شبنم قلی خانی با اشاره به تفاوت‌هایی که در نحوه قصه‌گویی فیلم‌های ایرانی به وجود آمده است به خبرنگار سینما و تلویزیون سایت تفریحی گفت: سینمای امروز ایران شاید به سینمای اروپا هم نزدیک باشد ولی گمان نمی کنم، لزوما بتوانیم آن را پیرو سینمای آن منطقه بدانیم.

این سبک فیلمسازی در برخی آثار هالیودی هم دیده می شود که ساختارشکنی می کنند و برای مثال با استفاده از فلش بک، زمان روایت قصه را جابه جا می کنند و با همین روش تا حدودی ساختار روایی قصه مدرن می شود و این موضوع باعث تفاوت با سینمای کلاسیک می شود.

وی با بیان این که این قالب فعلی روایی هنوز امتحان خود را پس نداده است گفت: فکر میکنم قالب جدید، هنوز امتحان خود را پس نداده است و شاید در جذب مخاطب موفق باشد و شاید هم این اتفاق رخ ندهد. به هرحال ایجاد ساختارهای جدید، خصوصا از جانب فیلمسازان جوان، اتفاق خوبی است که من آن را می پسندم. درباره سینمای قصه گو در جشنواره هم می توانم به آثاری مثل، «تابستان داغ»، «ماجرای نیمروز» و «یادم تورا فراموش» اشاره کنم و در مقابل فیلم «نگار» که به نحوی روایت در قالب مدرن را به نمایش گذاشته بود.

قلی‌خانی با اشاره به این که قهرمان‌پروری نیاز جامعه است، گفت: به نظرم درچند سال اخیر هم نمونه هایی از قهرمان پروری در سینمای ایران داشته ایم؛ برای مثال فیلم «ایستاده درغبار» که سال گذشته نمایش داده شد، یکی از نمونه های موفق دراین زمینه است. من فکر میکنم قهرمان پروری هم می تواند یکی از نیازهای جامعه باشد؛ خود من سال گذشته بعد از تماشای ایستاده در غبار اشک ریختم، درحالی که هیچ وقت فکر نمی کردم در مقابل فیلمی با این قالب و مختصات که به نوعی مستند گونه است، به این حالت برسم؛ فیلم «ماجرای نیمروز» را هم به همان شکل بسیار دوست داشتم.

این بازیگر سینما در خصوص بهترین فیلم امسال جشنواره فجر گفت: «ماجرای نیمروز» فیلم بسیارخوبی بود و در بخش هایی مثل، کارگردانی، فیلمنامه، جلوه های ویژه، طراحی صحنه و چهره پردازی بسیار موفق بود؛ این که در فیلمی تاریخی و حادثه ای بتوانیم سکانس هایی با این دقت و به دور از اشتباهات مرسوم را ثبت کنیم و کوچکتری نقصی به آن وارد نباشد اتفاق خوبی است که دراین فیلم افتاده است.

قلی‌خانی، جشنواره فجر امسال را تلخ‌ترین جشنواره طی سال‌های اخیر دانست و گفت: چیزی که بعد از تماشای فیلم ها در وجودم رخ می داد، سنگینی قلب، پیرو رنج ها وتلخی های داخل فیلم ها بود؛ اگر بخواهم دریک کلمه جشنواره امسال را بیان کنم می گویم، جشنواره امسال، تلخ ترین جشنواره سال های اخیراست. اگر جامعه ما غم زده است باید فیلم هایی با تم امید، بخشش و صلح ساخته شود، نه اینکه به آن مشکلات دامن بزنیم.

وی اضافه کرد:  در خیلی از جوامع دیگر، با اینکه تلخی و ناهنجاری های زیادی وجود دارد، اما بیشتر فیلم های فضایی متنوع و با نشاط دارند؛ در هالیود هم عمده فیلم ها با رنگ ها و مفاهیم متنوع ساخته می شوند و حتی طبق قانون باید در فیلم ها، برای چند ثانیه پرچم امریکا نمایش داده شود. باز هم تاکید میکنم، اگر جامعه دچارحال پریشانی است، باید فیلم های ما بیشتر به سمت نشاط و مفاهیم مثبت حرکت کند؛ من هرشب بعد از تماشای فیلم ها وقتی به خانه برمی گشتم، حال خوبی نداشتم و علت این موضوع که باعث ایجاد عصبانیت و حال بد در مخاطب می شود باید ریشه یابی شود.

این بازیگر سینما در انتها گفت: درجشنواره امسال، حضور جدی فیلمسازان فیلم اولی و جوان تر، بسیار خوشحال کننده بود؛ برعکس سال های قبل که عمدتا چند فیلم ساز با تجربه در جشنواره حضور جدی داشتند و دایره ای محدود ایجاد شده بود، امسال ترکیب مناسبی شکل گرفته است. نکته دیگری که باعث خرسندی من شد، حضور فیلمسازان زن در عرصه کارگردانی است که می توانند در کنار آقایان، حضور مفیدی داشته باشند.

گفتگو از میلاد نجفی