سوال هایی ‌که از متخصصان پوست زیاد می ‌پرسند

سؤال ‌هایی که بیماران از متخصصان پوست و مو می ‌پرسند، یکی دو تا نیست و طبیعتا هر بیمار متناسب با بیماری خودش ممکن است سؤالات منحصر به ‌فردی را از پزشکش بپرسد. ولی اغلب پزشکان پوست و مو معتقدند برخی پرسش‌ ها در بین بیماران شیوع بیشتری دارد.
به ‌عنوان نمونه می ‌توان به ۶ سؤال زیر اشاره کرد.
کدام ویتامین ‌ها برای پوست مفیدند؟
هیچ ‌کدام. ویتامین ‌ها بخشی از کل غذاهای دریافتی هستند و برای متابولیسم معمولی پوست و فیزیولوژی آن ضرورت اساسی دارند، اما ویتامین به خصوصی وجود ندارد که برای پوست مفید باشد. ویتامین‌ ها نیز مثل هورمون تیروئید و انسولین، برای بدن اندازه معینی دارند که نباید از آن تجاوز کنند. ویتامین A بدون دلیل به ویتامین پوست معروف شده ولی مقدار اضافی آن خطرناک است و ممکن است باعث ایجاد خشکی و ترک لب و پوست، شکستن ناخن ‌ها، ریزش مو و برخی از اختلالات داخلی خطرناک گردد.
ممکن است اختلالات جنینی با مقادیر خیلی بالای ویتامین A پیش آید.
ویتامین D و K و نیاسین(B3) و پیریدوکسین(B6) نیز در مقادیر بالا سمی هستند.
غذاهای چرب چه تاثیری روی پوست دارند؟
این عقیده عامیانه که “غذاهای چرب و روغنی پوست را چرب می‌ کنند”، سطحی و نادرست است.

سؤال ‌هایی که بیماران از متخصصان پوست و مو می ‌پرسند، یکی دو تا نیست و طبیعتا هر بیمار متناسب با بیماری خودش ممکن است سؤالات منحصر به ‌فردی را از پزشکش بپرسد. ولی اغلب پزشکان پوست و مو معتقدند برخی پرسش‌ ها در بین بیماران شیوع بیشتری دارد.
به ‌عنوان نمونه می ‌توان به ۶ سؤال زیر اشاره کرد.
کدام ویتامین ‌ها برای پوست مفیدند؟
هیچ ‌کدام. ویتامین ‌ها بخشی از کل غذاهای دریافتی هستند و برای متابولیسم معمولی پوست و فیزیولوژی آن ضرورت اساسی دارند، اما ویتامین به خصوصی وجود ندارد که برای پوست مفید باشد. ویتامین‌ ها نیز مثل هورمون تیروئید و انسولین، برای بدن اندازه معینی دارند که نباید از آن تجاوز کنند. ویتامین A بدون دلیل به ویتامین پوست معروف شده ولی مقدار اضافی آن خطرناک است و ممکن است باعث ایجاد خشکی و ترک لب و پوست، شکستن ناخن ‌ها، ریزش مو و برخی از اختلالات داخلی خطرناک گردد.
ممکن است اختلالات جنینی با مقادیر خیلی بالای ویتامین A پیش آید.
ویتامین D و K و نیاسین(B3) و پیریدوکسین(B6) نیز در مقادیر بالا سمی هستند.
غذاهای چرب چه تاثیری روی پوست دارند؟
این عقیده عامیانه که “غذاهای چرب و روغنی پوست را چرب می‌ کنند”، سطحی و نادرست است. غذاهای پرچربی که می‌ خوریم، تاثیری در چربی پوست ندارد. واژه چربی در مورد پوست به امولسیونی (مخلوط آب و روغن) که روی پوست را می ‌پوشاند اطلاق می ‌گردد و ناشی از مخلوط شدن چربی مترشحه از غدد سباسه (غدد چربی پوست) و چربی سلول‌ های سطح پوست، با عرق مترشحه از غدد غرق پوست است.
اگر رطوبت هوا بالا باشد، عرق از روی پوست تبخیر نمی ‌شود. به این جهت است که پوست در گرما و رطوبت، چرب و چسبنده به نظر می ‌رسد. خوردن زیاد چربی، تاثیری در مقدار چربی مترشحه از غدد سبابه که تحت کنترل هورمون‌ها است، ندارد.
مالیدن غذا و ویتامین به پوست، پوست و مو را تغذیه می‌ کند؟
مو نسج مرده‌ای است و قادر به استفاده از آن چه که به آن بدهند، نیست. تنها قسمت زنده ی مو در عمق پوست است. ممکن است برخی مواد به تار مو بچسبند و مو ضخیم به نظر برسد. حتی امکان دارد مواد به درون بدنه بی ‌جان مو نفوذ کنند، اما در رشد مو تاثیری نخواهند داشت. اثر این ها محدود به کاندیشن کردن موقتی مو است و مثل این است که از کاندیشنر استفاده شده باشد.
با آن که خارجی ‌ترین لایه پوست، عینا مثل سلول‌ های مو، از سلول‌ های مرده تشکیل یافته، مواد زیادی می‌ توانند از طریق این لایه به قسمت زنده پوست و داخل جریان خون نفوذ کنند. در واقع برخی از داروهای قلبی و ضد دریا گرفتگی نیز از طریق پوست و با چسباندن پلاسترهای حاوی دارو روی آن، به طور موثر جذب بدن می‌ شوند. ممکن است کاربرد موضعی بعضی از مواد، فعالیت‌های شیمیایی و فیزیولوژیکی پوست را تغییر دهد ولی چنین فرآورده‌ هایی جزو داروها خواهند بود نه لوازم آرایش.
رژیم غذایی در رشد مو موثر است؟
ریشه مو، عضو رشد یابنده بسیار حساسی است. هر کمبود شدید و وسیع، در بخش رشد یابنده مو آسیب رسانده، به توقف زودرس رشد آن منجر می ‌گردد. مو در نتیجه به دوره استراحت رفته و می ‌ریزد.
تغییرات مهم تغذیه‌ ای از قبیل کاهش شدید و ناگهانی کالری، قحطی و کمبود شدید پروتئین، به ریزش موقتی مو منجر می‌ گردد.
هر چه ‌قدر این کمبود شدیدتر باشد، ریزش مو بیشتر و شدیدتر خواهد بود. خوشبختانه، این قبیل ریزش مو طی دوره‌ای در حدود سه ماه پس از برقراری رژیم مناسب متوقف شده، موهای ریخته شده به تدریج جایگزین می ‌گردند. رشد مجدد مو، در زندانیان قحطی زده زمان جنگ پس از آزادی از زندان و تغذیه کافی، دیده شده است.
کمبود شدید پروتئین در پوست و مو تاثیر می ‌گذارد؟
کواشیورکور
بله، نمونه کلاسیک سوء تغذیه پروتئینی یک نوع ناراحتی است به نام کواشیورکور که با سرخی رنگ مو، سرخی و پوسته ‌اندازی سطحی پوست و انواع علایم داخلی مشخص است.
امکان دارد در افراد سیاه پوست، رنگ پوست به خصوص دور دهان و اندام ‌های تحتانی روشن گردد. سفیدپوستان هم دچار قرمزی پوست شده و پوست آن ها به راحتی کوفته و کبود می ‌شود.
در کمبود پروتئین، پوست به درجات مختلف دچار تغییرات می‌ گردد: از پوسته ‌اندازی مختصر و ترک تا از بین رفتن واقعی پوست. موها روشن ‌تر و نازک‌ تر شده به آسانی می ‌ریزند.
دوره‌های تغذیه خوب و بد، در مو به صورت قسمت ‌های روشن و تیره رنگ بازتاب می ‌یابند.
خوشبختانه چنین محرومیت ‌های شدید پروتئین کمتر اتفاق می ‌افتد؛ اما در آفریقا، هندوستان و جاهای دیگر که قحطی مساله ‌آفرین است، علایم فقدان پروتئین را می ‌توان دید.
کمبود ویتامین باعث خشکی پوست می‌شود؟
اساسی ‌ترین علت خشکی پوست در افرادی که از هر نظر سالم‌ اند، از دست دادن رطوبت پوست است. مصرف ویتامین اضافی، روی هم رفته نه از خشکی پوست پیشگیری نموده و نه آن را معالج می‌ کند.
هر چند اثر سوء کمبود بعضی ویتامین‌ ها روی پوست واقعیت دارد ولی این ‌گونه کمبودها فقط در زمان‌ های قحطی، پرهیزهای خیلی شدید مثل رژیم لاغری یا ناراحتی ‌های داخلی پیش می ‌آید. همه این ناراحتی ‌ها مراقبت پزشکی لازم دارند و پزشک می ‌تواند ویتامین‌ های لازم و دستور غذایی مناسب را تجویز نماید.
این عقیده که خشکی پوست ناشی از کمبود ویتامین A است یک باور غلط و نادرست است، به طوری که این ویتامین اغلب به نام ویتامین پوست تلقی می‌ شود اما چنین ارتباطی واقعا موجود نیست و در واقع ویتامین A به مقدار زیاد سمی نیز می ‌باشد،
بنابراین نباید ویتامین اضافی بخورید مگر این که پزشک تشخیص بدهد که واقعا کمبود ویتامین دارید. شاید با استفاده روزانه از یک قرص مولتی‌ ویتامین مشکلی ایجاد نشود، اما سایر ویتامین‌ های اضافی واقعا غیرضروری هستند، مگر این که توسط پزشک و برای ناراحتی به خصوصی تجویز گردند.
منبع: ریدرز دایجست
ترجمه: عباس منتظری