راز​های موفقیت ۶۰ ساله پورشه ۹۱۱

پورشه ۹۱۱ را باید یکی از اصیل ترین سوپراسپرت های تاریخ دانست. این کوپه با نزدیک به ۵۰ سال قدمت، به یک سمبل برای اتومبیل های اسپرت تبدیل شده و هر نسل آن، بهترین در کلاس خود بوده و همواره رقبا را به چالش کشیده است. در طول تولید ۹۱۱، این کوپه با کم ترین تغییرات ممکن، آن هم جهت بهبود آیرودینامیک روبرو شده است. به همین دلیل است که جرمی کلارکسون؛ مجری برنامه تلویزیونی تاپ گیر عقیده دارد که طراحان پورشه، تنبل ترین طراحان دنیا هستند. زیرا که هر نسل آن با نسل پیشین تفاوت چندانی ندارد.

● Porsche ۹۱۱History

۹۱۱، دومین مدل تولیدی پورشه پس از ۳۵۶ بود که در سال ۱۹۴۸ معرفی شده بود. ۳۵۶، از نظر ظاهری بسیار به فولکس واگن بیتل شبیه بود، بنابراین فردیناند پورشه تصمیم گرفت تا برای طراحی مدل ۹۱۱، سبک جدیدی را مطرح کند که اگرچه، شباهت زیادی به ۳۵۶ داشت، تفاوت در جزئیات آن نیز بسیار بود. در واقع هدف از معرفی ۹۱۱، معرفی نمونه اسپرت و قوی تر فولکس واگن بیتل افسانه ای بود.

قوانین فیزیکی حاکی از آن هستند که به منظور تقسیم وزن بهتر و پایداری بیش تر، موتور باید در جلو یا وسط نصب شود. اما پورشه ۹۱۱ از این قوانین تبعیت نکرده و موتور ۶ سیلندر تخت آن در پشت اکسل عقب نصب شده است. از نظر تئوری، این اقدام، باعث می شود تا رانندگی با ۹۱۱، نیرنگ آمیز و گول زننده باشد. در عمل نیز همین اتفاق افتاد و هیجان و لذت بی نظیری را ارائه داد که تا به امروز با ۹۱۱ بوده است و می توان یکی از دلایل موفقیت آن را، باید در لذت رانندگی با آن جستجو کرد.

در دو نسل اول ۹۱۱، این مورد بیش از آنکه لذت بخش باشد، دردسر ساز بود. به هنگام شتاب گیری اولیه، دماغه بالا می رفت زیرا وزن در عقب بسیار بیش تر از جلو بود. عبور از پیچ ها با سرعت بالاتر از ۸۰ کیلومتر بر ساعت، نیز باعث انحراف آن از مسیر می شد. به گفته برخی از پورشه سواران، برای نگه داشتن دماغه روی زمین باید تعداد زیادی آجر در صندوق جلوی آن قرار می دادید! ۹۱۱ برای رانندگان حرفه ای و با تجربه ساخته شده بود، نه رانندگان عادی. در طول سال ها، این مورد اصلاح شد و ۹۱۱ بیش تر تحت تسلط راننده قرار گرفت و امروزه لذتی که ۹۱۱ در رانندگی ارائه می دهد، با کم تر کوپه ای قابل مقایسه است.در کل، یکی از دلایل موفقیت پورشه ۹۱۱ را باید در پایبندی پورشه به اصالت گذشته جستجو کرد. بسیاری از اتومبیل سازان، با اولین انتقادات از تولیدات شان، به اصلاح محصولات شان می پردازند. اما پورشه، برای مثال جهت نصب موتور در عقب و استفاده از موتور ۶ سیلندر تخت، بارها مورد انتقاد قرار گرفته اما بی اعتنا به این انتقادها و با کمال اعتماد به نفس، راه خود را ادامه داده است.

پورشه در دهه ۷۰ میلادی، ایمان خود را به ۹۱۱ از دست داد و عقیده داشت که دیگر پتانسیلی برای تکامل بیش تر این مدل وجود ندارد. مدیر عامل وقت پورشه؛ Ernst Fuhrman، از اینکه ۹۱۱ با مدلی بزرگ تر جایگزین شود، راضی بود. در اینجا بود که کوپه موتور جلو پورشه با موتور ۸ سیلندر خورجینی، چشم به جهان گشود. این کوپه که ۹۲۸ نام داشت، در سال ۱۹۷۸ و در اوج دوران بحران نفتی، عنوان «اتومبیل سال» را به خود اختصاص داد. با وجود اینکه ۹۲۸، سریع تر از تمامی ۹۱۱ها حتی انواع توربو بود، فضای بیش تری داشت و رانندگی با آن راحت تر بود، نتوانست موفقیت ۹۱۱ را کسب کند. و تولید آن پس از ۱۸ سال، در ۱۹۹۵ پایان یافت.

گویی برای مشتریان، هیچ پورشه ای نمی توانست جایگزین ۹۱۱ شود. شاید آن را بتوان در فرم اصیل بدنه آن جستجو کرد که در طول سال ها، تغییر چندانی پیدا نکرده است. به هر حال، پورشه به این نتیجه رسید که ۹۱۱ هنوز جای تکامل دارد و بیش از پیش، وقت و هزینه صرف توسعه ۹۱۱ کرد.دلیل دیگری که برای محبوبیت ۹۱۱ وجود دارد، آنست که ۹۱۱ و پورشه هم معنی هستند! وقتی از پورشه نام برده می شود اولین موردی که به ذهن خطور می کند ۹۱۱ است. به عبارت دیگر، ۹۱۱ به شناسنامه پورشه تبدیل شده است. و این، یک مورد بی نظیر است که کم تر اتومبیل سازی در دنیا می تواند چنین ادعایی کند.

اما آنچه که باعث موفقیت ۹۱۱ در طول این سال ها شده است را باید در ارائه تعبیر آن از کلمه «اسپرت» جستجو کرد. پورشه ۹۱۱ را باید یک کوپه اسپرت واقعی دانست چراکه نه تنها می توان در پیست ها با آن، نهایت لذت و هیجان را تجربه کرد بلکه قابلیت استفاده روزمره را نیز دارد. دید خوب به بیرون، مصرف سوخت پایین تر نسبت به اتومبیل های دیگر این کلاس، فضای کافی برای دو سرنشین بزرگ سال و دو کودک در عقب که آن ر ا به یک کوپه اسپرت خانوادگی تبدیل کرده است، سواری نرم و ده ها مورد دیگر، باعث شده تا چنین ویژگی منحصر به فردی در ۹۱۱ پدید آید. تنها تعداد انگشت شماری از کوپه های اسپرت دیگر، ویژگی مشابهی دارند که در بارزترین نمونه باید به آئودی R۸ و نیسان GT R اشاره کرد.

● First Gen:۱۹۸۹ ۱۹۶۳

این مدل، آغازگر راه جاودانه مدل ۹۱۱ بود، مدلی که شاید خود پورشه هم حتی تصورش را نمی کرد روزی به چنین محبوبیتی در سراسر دنیا برسد. این کوپه مشهور و افسانه ای در پاییز ۱۹۶۳ معرفی شد و تولید آن تا سال ۱۹۸۹ ادامه داشت. هیچ یک از نسل های پورشه ۹۱۱ بیش از ۶ سال در بازار نبوده اند، اما نسل اول آن با طراحی خیره کننده خود توانست، ۲۶ سال را در بازار پر تلاطم کوپه های اسپرت دوام بیاورد بدون آنکه عدم به روز شدن طراحی آن، تأثیر منفی بر روی فروش آن بگذارد.

۹۱۱ به عنوان نمونه قوی تر، بزرگ تر و راحت تر ۳۵۶، جایگزین آن شد. اولین دستگاه پورشه ۹۱۱ در نمایشگاه فرانکفورت سال ۱۹۶۳ به معرض نمایش عموم درآمد.

این ۹۱۱، به موتور ۶ سیلندر تخت ۲ لیتری با ۱۳۰ اسب بخار تجهیز شده بود که بوسیله هوا خنک می شد. این موتور نیرو را بوسیله گیربکس «تایپ ۹۰۱» به چرخ های عقب منتقل می کرد. این گیربکس که دارای ابعاد کوچکی بود، توسط فردیناند «Butzi» پورشه (فرزند فردیناند «Ferry» پورشه و نوه فردیناند پورشه افسانه ای) طراحی شده بود.در سال ۱۹۶۶، پورشه نمونه S ۹۱۱ را با ۱۶۰ اسب بخار معرفی کرد که به سیستم تزریق سوخت و گیربکس نیمه اتوماتیک چهار سرعته به نام Sportomatic مجهز بود. این موتور، در ۹۱۱ تارگا با سقف قابل برداشتن که در سال ۱۹۶۷ معرفی شد نیز بکار رفت. یک سال بعد، پورشه بدون تغییر در ابعاد بدنه، فاصله محورهای ۹۱۱ را از ۲۲۲۱ میلی متر به ۲۲۶۸ میلی متر افزایش داد تا هندلینگ آن را بهبود بخشد. در سال ۱۹۷۰، حجم موتور باکسر به ۲.۲ لیتر افزایش داده شد که باعث شد تا قدرت موتور مدل ۹۱۱T به ۱۲۵ اسب بخار، ۹۱۱E به ۱۵۵ اسب بخار و ۹۱۱S به ۱۸۰ اسب بخار افزایش یابد. حجم موتور پورشه ۹۱۱ نمونه E و F در سال ۱۹۷۲ به ۲.۴ لیتر افزایش یافت. قدرت ۹۱۱ نمونه T به ۱۳۰ اسب بخار (۱۴۰ اسب بخار برای بازار آمریکا)، نمونه E به ۱۶۵ اسب بخار، و نمونه S به ۱۹۰ اسب بخار افزایش یافت ضمن اینکه گیربکس قوی تر ۹۰۵ برای آن معرفی شد. افزایش قدرت سری جدید ۹۱۱، باعث شد تا این مدل در بازار آمریکا با توجه به استفاده از تزریق سوخت مکانیکی، از کاربراتور استفاده کند.در سال ۱۹۷۲ یک نمونه منحصر به فرد از ۹۱۱ با نام Carrera RS معرفی شد که به موتور حجیم تر ۲.۷ لیتری با ۲۱۰ اسب بخار مجهز بود و از سیستم تعلیق اصلاح شده، ترمزهای بزرگ تر و گلگیرهای برجسته تر بهره می برد. تولید این مدل تا سال ۱۹۷۴ ادامه پیدا کرد و حتی تا کنون، به عنوان اصیل ترین پورشه ۹۱۱ تولیدی در تاریخ نام برده می شود.در سال ۱۹۷۴ بود که موتور قوی تر RS به نمونه های ۹۱۱ استاندارد، ۹۱۱ S و ۹۱۱ کاررا راه یافت. در همین سال، ظاهر ۹۱۱ به منظور تطابق با قوانین ایمنی جدید آمریکا، دستخوش تغییراتی شد و سپرهای بزرگ تری بر روی آن نصب شد. یک سال بعد، ۹۱۱ توربو با بدنه ای عریض تر که در حال حاضر به «دم کوسه ای» یا «whale tale» معروف است، معرفی شد که به موتور ۳ لیتری با ۲۶۰ اسب بخار مجهز بود. اندکی بعد، حجم موتور به ۳.۳ لیتر افزایش یافت و ۹۱۱، ۳۰۰ اسب بخار را لمس کرد.

در نمایشگاه اتومبیل فرانکفورت سال ۱۹۸۱، پورشه از کانسپت ۹۱۱ کروکی رونمایی کرد و یک سال بعد، این نمونه به عنوان اولین پورشه روباز پس از مدل ۳۵۶، به خانواده ۹۱۱ اضافه شد. در سال ۱۹۸۴، ۹۱۱ به موتور جدید ۳.۲ لیتری تجهیز شد و قطعاتی که تا پیش از این برای مدل RS، بکار می رفت برای بقیه نمونه های ۹۱۱ نیز استفاده شد. گیربکس Getrag G۵۰ از دیگر موارد اضافه شده به ۹۱۱ می باشد که به سال ۱۹۸۷ باز می گردد.این نسل از ۹۱۱ به دلیل ویژگی های فنی منحصر به فردی که داشت، توسط خود کمپانی و شرکت های مستقل، اصلاح می شد تا در انواع مسابقات رِیس و رالی شرکت کند. به همین دلیل از این نسل از ۹۱۱ به عنوان موفق ترین اتومبیل مسابقه ای در طول تاریخ یاد می شود.

● ۲nd Gen:۱۹۹۳ ۱۹۸۹

این نسل از ۹۱۱ که با کد ۹۶۴ شناخته می شود از تکنولوژی های پیشرفته و فراتر از زمان که در مدل ۹۵۹ استفاده می شد، بهره جست. در زمان عرضه نسل دوم ۹۱۱، پورشه در یک بحران مالی قرار داشت فروش آن بشدت افت کرده بود زیراکه در دهه ۸۰، پورشه در برنامه های آینده نگرانه خود به خوبی عمل نکرده بود و عملأ فاقد برنامه ای مشخص برای آینده بود. از این رو، تنها موفقیت یا عدم موفقیت ۹۱۱ جدید بود که می توانست بقا یا نابودی پورشه را تعیین کند. آرایش چهار چرخ متحرک یکی از مواردی بود که باعث شد تا پورشه بتواند مجددأ بر روی پای خود بایستد. علاوه بر این، به دپارتمان طراحی پورشه، آزادی کامل داده شد تا ۹۱۱ جدید را طراحی کنند.

حاصل این اقدام، باعث تولد ۹۱۱ جدیدی شد که ۸۵ درصد با آخرین مدل از نسل گذشته اش تفاوت داشت. حجم موتور مجددأ افزایش یافت اما این بار از ۳.۳ لیتر به ۳.۶ لیتر که باعث شد تا قدرت موتور نیز به ۲۴۷ اسب بخار افزایش یابد. اما مهم ترین تغییر نسل دوم ۹۱۱ همانطور که پیش تر اشاره شد، استفاده از سیستم چهارچرخ متحرک بود که تنها یکی از بیشمار موارد فنی ۹۵۹ بود که به ۹۶۴ راه یافت.اگرچه، برخی از قطعات بدنه نسبت به نسل پیشین، بدون تغییر باقی مانده بود، ۹۶۴ از از شاسی از نو طراحی شده، کمک فنر و سیستم تعلیق کاملأ جدید، سیستم ضدبلوکه ترمز، کیسه هوا، و فرمان برقی بهره می برد. سپرهای آکاردئونی شکل نسل گذشته، به منظور بهبود آیرودینامیک، جای خود را به سپرهای پلاستیکی دادند. اسپویلر اتوماتیک عقب، یکی دیگر از مواردی بود که در بهبود آیرودینامیک ۹۱۱ نقش اساسی داشت. با گذشتن سرعت از مرز ۸۰ کیلومتر بر ساعت، تا می شد تا پایداری را در سرعت های بالا، بهبود بخشد. ۹۱۱ نسل دوم در ابتدا به عنوان کوپه چهار چرخ متحرک با نام Carrera ۴ معرفی شد و یک سال بعد، با آرایش قدیمی خود یعنی محور عقب و با نام Carrera ۲ در خط تولید قرار گرفت و جانشین Carrera ۳.۲ از نسل قبل شد اگرچه هنوز تولید آن ادامه داشت. از سال ۱۹۹۰، هر دو مدل Carrera ۲ و Carrera ۴، با آرایش کوپه، تارگا و کابریولت (کروکی) قابل خریداری بودند.یکی از آپشن های قابل توجه این نسل، گیربکس تیپترونیک بود که نیازی به کلاچ نداشت و قابلیت تعویض اتوماتیک و دستی دنده ها را داشت.

پورشه ۹۶۴ در نمونه های Carrera ۲، Carrera ۴، Carrera RS، توربو، و اسپیداِستر عرضه شد. که قوی ترین آن ها، نمونه توربو S با موتور ۳.۶ لیتری بود که می توانست ۳۸۰ اسب بخار تولید کند. بنا به آمار موجود، مجموعأ ۶۲ هزار ۱۷۲ دستگاه از پورشه ۹۶۴ به تولید رسید.باید اشاره کرد که دلیل کد گذاری این نسل از ۹۱۱ با کد ۹۶۴، آن بود که پورشه این کدگذاری را برای رفع ابهام در نسل های مختلف ۹۱۱ استفاده کرد تا بجای گفتن ۹۱۱ نسل اول، دوم، سوم و… از کدهای مخصوص هر نسل از ۹۱۱ استفاده شود.

● ۳rd Gen:۱۹۹۳ ۱۹۹۸

پورشه ۹۹۳ بدلیل اینکه آخرین نسل از ۹۱۱ بود که از موتور خنک شونده بوسیله هوا بهره می برد، از جایگاه ویژه ای در میان ۹۱۱ ها برخوردار است. در سال ۱۹۹۳ با آغاز فروش ۹۹۳، اوضاع پورشه بهبود چشمگیری پیدا کرد. ۹۹۳، در میان سه نسل ۹۱۱ عرضه شده، بیش ترین تغییر ظاهری را داشت. یکی از بارزترین تغییرات ظاهری ۹۹۳، چراغ های جلو آن بود که شیب بیش تری که نسبت به گذشته داشت، و از حالت عمودی خارج شده بود. چراغ های تقریبأ عمودی ۹۱۱ بیش از ۳۰ سال بود که با این پورشه خوی گرفته بودند. علاوه بر این، اغلب قطعات بدنه به منظور آیرودینامیک بهتر با قطعات مشابه به پورشه ۹۵۹ جایگزین شدند که از آن جمله می توان به سپر یک پارچه با بدنه در جلو اشاره کرد. شیشه جلو، درها و شیشه های جانبی تمام آنچه از ۹۹۳ بودند که نسبت به نسل قبل بدون تغییر باقی مانده بودند. تمامی این اصلاحات ظاهری، جلوه ای تازه به ۹۱۱ جدید بخشید بدون آنکه لطمه ای به هویت ۹۱۱ بزند. علاوه بر این، ۹۹۳ به رینگ های ۱۶ اینچی با طراحی جدید و خروجی های هوای بزرگ تری در عقب تجهیز شده بود.موتور ۳.۶ لیتری آن، مجددأ اصلاح شده بود و این بار می توانست ۲۷۰ اسب بخار تولید کند که این رقم در سال ۱۹۹۶، به ۲۸۵ اسب بخار رسید. یک گیربکس ۶ سرعته جدید که توسط خود کمپانی پورشه طراحی شده بود برای ۹۹۳ استفاده شد. سیستم تعلیق عقب بازنگری شده بود، بازنگری های بسیاری روی شاسی آن انجام گرفت و ترمزهای قوی تری روی آن نصب شد. یک خروجی اگزوز، جای خود را به دو خروجی در چپ و راست عقب داده بود. آرایشی که تا پیش از این تنها در نمونه توربو از ۹۱۱ دیده می شد. علاوه بر این ها، ۹۹۳ از کابین جدیدی بهره می برد و فضای صندوق آن به میزان ۲۰ درصد افزایش یافته بود. نصب صندلی ها و فرمان جدید باعث ایجاد ارگونومی بهتری شده بود.پورشه ۹۹۳ به سیستم محور عقب تجهیز شده بود اما این بار نام آن بجای Carrera ۲ به Carrera تغییر یافت. ۹۹۳ با چهار چرخ متحرک نیز با همان نام Carrera ۴ به تولید رسید که ۵۰ کیلوگرم سنگین تر از Carrera بود. Carrera ۴ را می توان از چراغ های راهنمای سفید در جلو و قرمز در عقب تشخیص داد که این راهنماها در Carrera به رنگ نارنجی بودند.

● فردیناند پورشه

فردیناند پورشه متولد ۳ سپتامبر ۱۸۷۵، یک مهندس اتومبیل اتریشی با دکترای افتخاری مهندسی بود. وی در شهر Maffersdorf (امروزه در جمهوری چک قرار دارد) در خانواده ای آلمانی متولد شد. او در دوران نوجوانی، روزها را در کارگاه مکانیکی به پدرش کمک می کرد و شب ها به مدرسه فنی ایمپریال می رفت. پورشه در سن ۱۸ سالگی کاری در شرکت الکتریکی در وین پیدا کرد و در صورت بیکار بودن، پس از کارش، به کلاس های دانشگاه می رفت. او بجز کلاس های دانشگاه، هیچ مدرک تحصیلی حتی لیسانس هم نداشت. از مهم ترین بدعت گذاری های وی باید به طراحی فولکس واگن، اولین اتومبیل هیبریدی (گازوئیل برقی) در دنیا، بنا نهادن شرکت اتومبیل سازی پورشه، طراحی مرسدس بنز SS و SSK، و طراحی مرسدس بنز Tropfenwagenبه عنوان اولین اتومبیل مسابقه ای محور عقب و موتور وسط اشاره کرد. علاوه بر این، او تعدادی از تانک های ارتش آلمان را برای جنگ جهانی دوم طراحی کرد که از آن جمله باید به تایگر I، تایگرII، Elefant، و Panzer VIII Maus اشاره کرد. در سال ۱۹۳۷، جایزه ملی آلمان در هنر و علم به وی اهدا شد. فردیناند پورشه، مردی که به عنوان یکی از تأثیرگذار ترین افراد در صنعت خودروسازی از او یاد می شود در سن ۷۵ سالگی در ژانویه ۱۹۵۱ دار فانی را وداع گفت.