دو راه ساده برای کمتر تماشا کردن تلویزیون بوسیله کودکان

یک سوم کودکان آمریکایی دو ساعت بیشتر از میزان توصیه‌ متخصصان اطفال؛ تلویزیون تماشا می‌کنند
اما والدین اغلب در تلاش برای دور نگه داشتن کودکان از تلویزیون ناموفق می‌مانند.
اما یک بررسی جدید نشان می‌دهد که کودکان و نوجوانانی که والدین‌شان قواعدی در مورد مدت زمانی که می‌توانند تلویزیون تماشا کنند یا بازی ویدئویی انجام دهند، تعیین کرده‌‌اند، با احتمال بیشتری این حد تعیین‌شده را رعایت می‌کنند.
این بررسی که بوسیله پژوهشگران در مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آمریکا و چند دانشگاه در این کشور انجام شد، از ۷۴۱۵ کودک و نوجوان در سنین ۹ تا ۱۵ در مورد عادات‌شان در تماشای تلویزیون و کار با کامپیوتر مورد پرسش قرار داد.
نتایج نشان داد که دو راهبرد ساده می‌تواند به کاهش تماشای تلویزیون بوسیله کودکان کمک کند:
یکی تعیین کردن قواعد خانوادگی برای تماشای تلویزیون و بازی با کامپیوتر است، و دیگری واداشتن کودکان به فعالیت جسمی است، چه به صورت ورزش‌های منظم باشد و چه به صورت بازی آزاد باشد.
اغلب کودکان مورد پرسش قرار گرفته- ۶۰٫۷ درصد- گفتند آنها فعالیت جسمی منظمی در هفته ندارند؛ نه کلاس ورزشی، نه بازی‌های ورزشی پس از ساعات مدرسه و نه عضویت در تیم‌های ورزشی. تعداد زیای از آنها کودکانی بودند که ساعت‌ها بی‌حرکت جلوی تلویزیون یا کامپیوتر می‌نشستند.

یک سوم کودکان آمریکایی دو ساعت بیشتر از میزان توصیه‌ متخصصان اطفال؛ تلویزیون تماشا می‌کنند
اما والدین اغلب در تلاش برای دور نگه داشتن کودکان از تلویزیون ناموفق می‌مانند.
اما یک بررسی جدید نشان می‌دهد که کودکان و نوجوانانی که والدین‌شان قواعدی در مورد مدت زمانی که می‌توانند تلویزیون تماشا کنند یا بازی ویدئویی انجام دهند، تعیین کرده‌‌اند، با احتمال بیشتری این حد تعیین‌شده را رعایت می‌کنند.
این بررسی که بوسیله پژوهشگران در مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آمریکا و چند دانشگاه در این کشور انجام شد، از ۷۴۱۵ کودک و نوجوان در سنین ۹ تا ۱۵ در مورد عادات‌شان در تماشای تلویزیون و کار با کامپیوتر مورد پرسش قرار داد.
نتایج نشان داد که دو راهبرد ساده می‌تواند به کاهش تماشای تلویزیون بوسیله کودکان کمک کند:
یکی تعیین کردن قواعد خانوادگی برای تماشای تلویزیون و بازی با کامپیوتر است، و دیگری واداشتن کودکان به فعالیت جسمی است، چه به صورت ورزش‌های منظم باشد و چه به صورت بازی آزاد باشد.
اغلب کودکان مورد پرسش قرار گرفته- ۶۰٫۷ درصد- گفتند آنها فعالیت جسمی منظمی در هفته ندارند؛ نه کلاس ورزشی، نه بازی‌های ورزشی پس از ساعات مدرسه و نه عضویت در تیم‌های ورزشی. تعداد زیای از آنها کودکانی بودند که ساعت‌ها بی‌حرکت جلوی تلویزیون یا کامپیوتر می‌نشستند.
شواهد زیادی وجود دارد که بازی همراه با فعالیت جسمی باعث سالم‌تر شدن، شادمان‌تر شدن و پیشرفت درسی کودکان می‌شود.
ساده‌ترین کاری که شما می‌توانید برای تشویق کودک‌تان به فعالیت جسمی بیشتر انجام دهید،این است که خودتان در ورزش با او همراه شوید. همچنین می‌تانید تلویزیون را نشان دادن برنامه‌های حرکت جسمی و ورزش از تلویزیون، آن را از دستگاه پخش بازی‌های ویدئویی اعتیادآور، به یک ماشین ورزش تبدیل کنید.
گرچه سایر بررسی‌ها نیز نشان داده‌اند که والدین باید برای تماشای تلویزیون بوسیله کودکان حدودی را تعیین کنند، این بار پژوهشگران از والدین و کودکان در مورد اینکه تا چه حدی در خانواده‌شان قواعدی در مورد تماشای تلویزیون وجود دارد، سوال کردند؛ در حالیکه بیش از نیمی از والدین می‌گفتند که همیشه یا در اغلب موارد برای تماشای تلویزیون در خانه‌شان محدودیت‌‌ وجود دارد، تنها ۳۷ درصد از کودکان توافق داشتند که در خانه‌شان قواعدی در این مورد وجود دارد که به صورت کامل اعمال می‌شود.  نتیجه اینکه تداوم این قواعد اهمیت دارد.
در مجموع به نظر می‌‌رسد به توافق رسیدن اعضای خانواده باری تعیین حد پایه ۲٫۵ ساعت در روز مناسب باشد. همچنین داشتن فعالیت‌هایی جسمی برنامه‌ریزی‌شده مانند شرکت در تیم‌های شنا یا قرار گذاشتن برای انجام یک بازی ورزشی یا رفتن به همراه خانواده به بیرون و پیاده‌روی دسته‌جمعی می‌تواند کمک کننده باشد.