دختر ۲۵ کیلویی، روزی ۶۰ وعده غذا می‌خورد!

لیزی ولاسکوئز دختری است که وزن کمی را داشته و میزان چربی بدنش تقریبا صفر است؛ اما به هیچ وجه دختر کم اشتهایی نیست.
به گزارش دیلی تلگراف، این دختر ۲۱ ساله از آستین تگزاس، باید هر ۱۵ دقیقه غذا بخورد تا زنده بماند.
خانم ولاسکوئز از سندرم نادری رنج می‌برد که به رغم اینکه روزی ۶۰ وعده کوچک غذایی می‌خورد، باز هم به وزنش اضافه نمی‌شود و به همان اندازه باقی می‌ماند.
این دانشجوی رشته ارتباطات به رغم اینکه روزانه ۵ تا ۸ هزار کالری غذا مصرف می‌کند، اما هیچ‌گاه وزنش بیشتر از ۲۵ کیلوگرم نشده است.
ولاسکوئز که ۱۵۵ سانتی متر قد دارد می‌گوید: من مرتب خود را وزن می‌کنم و حتی نیم کیلو اضافه وزن من را بی‌نهایت هیجان زده می‌کند. مجبور هستم برای حفظ انرژی خود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه یک بار غذا بخورم.
وی گفت: چیپس، شیرینی، شکلات، تکه‌های کوچک پیتزا، مرغ، کیک، بستنی، پاستا و میوه وعده‌های غذایی من در طول روز را تشکیل می‌دهند و زمانی که مردم گمان می‌کنند بی‌اشتها هستم، خیلی عصبانی می‌شوم.
وی که چهار هفته زودتر از زمان مقرر متولد شده بود، وزن بسیار کمی داشت.
ریتا مادر ۴۵ ساله خانم ولاسکوئز که در کلیسا کار می‌کند، می‌گوید: پزشکان به ما گفتند که خودشان نیز نمی‌دانند او چگونه زنده مانده است.

لیزی ولاسکوئز دختری است که وزن کمی را داشته و میزان چربی بدنش تقریبا صفر است؛ اما به هیچ وجه دختر کم اشتهایی نیست.

به گزارش دیلی تلگراف، این دختر ۲۱ ساله از آستین تگزاس، باید هر ۱۵ دقیقه غذا بخورد تا زنده بماند.

خانم ولاسکوئز از سندرم نادری رنج می‌برد که به رغم اینکه روزی ۶۰ وعده کوچک غذایی می‌خورد، باز هم به وزنش اضافه نمی‌شود و به همان اندازه باقی می‌ماند.

این دانشجوی رشته ارتباطات به رغم اینکه روزانه ۵ تا ۸ هزار کالری غذا مصرف می‌کند، اما هیچ‌گاه وزنش بیشتر از ۲۵ کیلوگرم نشده است.

ولاسکوئز که ۱۵۵ سانتی متر قد دارد می‌گوید: من مرتب خود را وزن می‌کنم و حتی نیم کیلو اضافه وزن من را بی‌نهایت هیجان زده می‌کند. مجبور هستم برای حفظ انرژی خود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه یک بار غذا بخورم.

وی گفت: چیپس، شیرینی، شکلات، تکه‌های کوچک پیتزا، مرغ، کیک، بستنی، پاستا و میوه وعده‌های غذایی من در طول روز را تشکیل می‌دهند و زمانی که مردم گمان می‌کنند بی‌اشتها هستم، خیلی عصبانی می‌شوم.

وی که چهار هفته زودتر از زمان مقرر متولد شده بود، وزن بسیار کمی داشت.
ریتا مادر ۴۵ ساله خانم ولاسکوئز که در کلیسا کار می‌کند، می‌گوید: پزشکان به ما گفتند که خودشان نیز نمی‌دانند او چگونه زنده مانده است.

در ابتدا گمان می‌شد وی مبتلا به سندرم «دی بارسی» است، اما وقتی بعدها مشخص شد هیچ مشکلی در یادگیری ندارد، این فرضیه نیز رد شد.

وضعیت خاص خانم ولاسکوئز باعث جلب توجه پزشکان بسیاری در سراسر دنیا شده و وی هم‌اکنون موضوع یک پروژه تحقیقاتی توسط پروفسور «آبهیمانیو گارگ» از دانشکده پزشکی دالاس است.

پروفسور گارگ و تیم او معتقدند که بیماری وی سندرم پروگروید نئوناتال (NPS) است که باعث تسریع کهولت و از دست دادن چربی صورت و اندام می‌شود.

وی گفت: من چند نفری را می‌شناسم که با مشکلاتی مانند لیزی روبه‌رو هستند، اما مسأله او کاملا متفاوت است. ما نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم که وی در آینده چه وضعیتی خواهد داشت؛ چرا که جامعه پزشکی هیچ تجربه و سابقه‌ای در این زمینه ندارد.

خانم ولاسکوئز در حال نوشتن کتابی در مورد زندگی خود است که احتمالا در سپتامبر آینده منتشر خواهد شد.