جزئیاتی از زندگی شخصی سپیده خداوردی (گلرخ)

بازیگری که ساز می‌زند و نمایشنامه می‌نویسد، سپیده خداوردی از جمله بازیگران جوانی است که طی یک ماه اخیر نقش‌آفرینی او در سریال «از یاد رفته» و بازی کنار محمدرضا فروتن را دیده‌ایم، در جمع خانواده او بودیم و با او گفتگوی کوتاهی انجام دادیم. این گفتگو را بخوانید…
او از جمله هنرمندان وادی سینما و تلویزیون است که در زمینه موسیقی تحصیلات دانشگاهی دارد، گفتگوی او به شکلی است که سعی کردیم خلاصه‌وار و جمع و جور باشد.
سپیده خداوردی هستم متولد اردیبهشت ۱۳۶۰، تهران.
من در مدرسه موسیقی زیرنظر وزارت ارشاد درس خوانده‌ام و در دانشکده ادبیات، نمایش‌نویسی تئاتر را گذرانده‌ام.
یک کار داشتم به نام «آنتی‌گونه» برای جشنواره دانشجویی و یک سریال ۲۶ قسمتی برای شبکه تلویزیونی ارومیه بازی کرده‌ام اما فعالیت حرفه‌ای خودم را از فیلم بچه‌های خیابان به کارگردانی «همایون اسعدیان» شروع کردم.
به دلیل مشغله کاری نتوانستم کار را دنبال کنم اما چند قسمت را از اینترنت دانلود کردم و دیدم. برای من نظر مخاطب مهم است و این که بدانم خوب بودم یا بد که تا الان مخاطبین رضایت داشتند.
در سریال «از یاد رفته» همه خوب بودند و در کنار آقای فروتن چه از نظر شخصیتی و چه بازی راحت بودم.
الگوی خاصی ندارم بیشتر سعی کرده‌ام بازیگری را ببینم و بعد به تصویر بکشم.
ژانر برای من مهم نیست بیشتر یک «فیلمنامه خوب» برای من مهم است.
من موسیقی را از سال ۶۹-۶۸ در مدرسه موسیقی آغاز کرده‌ام و ۱۱ سال در ارکستر صدا و سیما و ارکستر ملی بوده‌ام و در جشنواره جاده ابریشم فستیوال ژاپن جایزه گرفته‌ام.

بازیگری که ساز می‌زند و نمایشنامه می‌نویسد، سپیده خداوردی از جمله بازیگران جوانی است که طی یک ماه اخیر نقش‌آفرینی او در سریال «از یاد رفته» و بازی کنار محمدرضا فروتن را دیده‌ایم، در جمع خانواده او بودیم و با او گفتگوی کوتاهی انجام دادیم. این گفتگو را بخوانید…
او از جمله هنرمندان وادی سینما و تلویزیون است که در زمینه موسیقی تحصیلات دانشگاهی دارد، گفتگوی او به شکلی است که سعی کردیم خلاصه‌وار و جمع و جور باشد.
سپیده خداوردی هستم متولد اردیبهشت ۱۳۶۰، تهران.
من در مدرسه موسیقی زیرنظر وزارت ارشاد درس خوانده‌ام و در دانشکده ادبیات، نمایش‌نویسی تئاتر را گذرانده‌ام.
یک کار داشتم به نام «آنتی‌گونه» برای جشنواره دانشجویی و یک سریال ۲۶ قسمتی برای شبکه تلویزیونی ارومیه بازی کرده‌ام اما فعالیت حرفه‌ای خودم را از فیلم بچه‌های خیابان به کارگردانی «همایون اسعدیان» شروع کردم.
به دلیل مشغله کاری نتوانستم کار را دنبال کنم اما چند قسمت را از اینترنت دانلود کردم و دیدم. برای من نظر مخاطب مهم است و این که بدانم خوب بودم یا بد که تا الان مخاطبین رضایت داشتند.
در سریال «از یاد رفته» همه خوب بودند و در کنار آقای فروتن چه از نظر شخصیتی و چه بازی راحت بودم.
الگوی خاصی ندارم بیشتر سعی کرده‌ام بازیگری را ببینم و بعد به تصویر بکشم.
ژانر برای من مهم نیست بیشتر یک «فیلمنامه خوب» برای من مهم است.
من موسیقی را از سال ۶۹-۶۸ در مدرسه موسیقی آغاز کرده‌ام و ۱۱ سال در ارکستر صدا و سیما و ارکستر ملی بوده‌ام و در جشنواره جاده ابریشم فستیوال ژاپن جایزه گرفته‌ام.
پدر و مادرمان برای من و برادرم وقتی بچه بودیم معلم خصوصی زبان گرفته بودند اما یک روز پدر و مادرم من و برادرم را در خانه تنها گذاشتند و ما هم در را به روی معلم زبانمان باز نکردیم.(باخنده)
اگر وقت کنم موسیقی، شناو زبان تدریس می‌کنم.
این‌که آدم‌ها همدیگر را دوست داشته باشند و از پیشرفت یکدیگر لذت ببرند، مرا خوشحال می‌کند.
برادر سپیده‌خانم
علی خداوردی متولد شهریور سال ۱۳۶۳ دارای مدرک مهندسی معدن می‌باشد، او در حال حاضر لیسانس وظیفه است، شغل اصلی‌اش نقاشی و مجسمه‌ساز است و تاکنون چند نمایشگاه هم برگزار کرده، او امیدوار است که بستری فراهم شود تا همه هنرمندان بدون دغدغه به فعالیت بپردازند.
مادر سپیده‌خانم
«زیبا فضیلت» مادر سپیده خانم خداوردی است، او که در زندگی بیش از همه چیز به خانواده‌اش علاقه‌مند است در مورد خصوصیات اخلاقی دخترش می‌گوید: «او بسیار مهربان است، اما خیلی زودرنج»… همچنین شادی و موفقیت خانواده‌اش بیش از همه چیز او را آرام می‌کند، او می‌گوید: «داشتن هدف در زندگی و مشورت جوان‌ها با بزرگ‌ترها از جمله روش‌های موفق بودن در زندگی است.