برای ۱۲۱ سالگی «استن لورل»

فردا یکصدوبیست و یکمین سالروز تولد «استن لورل»، فیلم نامه نویس، کارگردان و کمدین بزرگ سینمای جهان است که به واسطه مجموعه فیلم های کمدی «لورل و هاردی» محبوبیت و شهرت جهانی یافت.
«استن لورل» متولد ۱۶ ژوئن ۱۸۹۰ در “لنکاشیر” انگلیس از پدر و مادری هنرپیشه تئاتر بود که از نوجوانی استعداد چشم گیری در بازی تئاتر داشت، به طوریکه اولین نقش تئاتری خود را در سن ۱۶ سالگی بازی کرد.
لورل در سال ۱۹۱۰ به گروه بازیگران «فرد کارنو» پیوست که در آن زمان، چارلی چاپلین جوان نیز در آن حضور داشت و حتی برای مدتی، لورل به عنوان پروژه ی مطالعاتی چاپلین استفاده می شد. او برای اولین بار در سال ۱۹۱۸، در یک فیلم کوتاه صامت به نام «سگ خوشبخت» با «اولیور هاردی» همبازی شد.
او نام سینمایی «لورل» را برای خود انتخاب کرد و ایفای نقش این دو کمدین بزرگ در کنار یکدیگر با پرداخت دستمزد ۷۵ دلار در هفته رسما آغاز شد. او در سال ۱۹۲۴ با تئاتر خداحافظی کرد و رسما به سینما و فیلم رو آورد.
لورل در چند فیلم از جمله «سوپ اردک» با اولیور هاردی همبازی شد و استقبال بی نظیر مردم از آثار کمدی آنها، موجب شد تا این زوج سینمایی، رسما آغازگر مجموعه فیلم های لورل و هاردی شوند. فیلم های کوتاهی مانند «نبرد قرن»، «مردان متاهل هم باید به خانه بروند»، «تجارت بزرگ» و بسیاری فیلم های دیگر نتیجه ی همکاری این دو کمدین بزرگ بود. تا جاییکه فیلم «جعبه موسیقی» آنها در سال ۱۹۳۲ موفق به دریافت اسکار بهترین فیلم کوتاه شد.

فردا یکصدوبیست و یکمین سالروز تولد «استن لورل»، فیلم نامه نویس، کارگردان و کمدین بزرگ سینمای جهان است که به واسطه مجموعه فیلم های کمدی «لورل و هاردی» محبوبیت و شهرت جهانی یافت.
«استن لورل» متولد ۱۶ ژوئن ۱۸۹۰ در “لنکاشیر” انگلیس از پدر و مادری هنرپیشه تئاتر بود که از نوجوانی استعداد چشم گیری در بازی تئاتر داشت، به طوریکه اولین نقش تئاتری خود را در سن ۱۶ سالگی بازی کرد.
لورل در سال ۱۹۱۰ به گروه بازیگران «فرد کارنو» پیوست که در آن زمان، چارلی چاپلین جوان نیز در آن حضور داشت و حتی برای مدتی، لورل به عنوان پروژه ی مطالعاتی چاپلین استفاده می شد. او برای اولین بار در سال ۱۹۱۸، در یک فیلم کوتاه صامت به نام «سگ خوشبخت» با «اولیور هاردی» همبازی شد.
او نام سینمایی «لورل» را برای خود انتخاب کرد و ایفای نقش این دو کمدین بزرگ در کنار یکدیگر با پرداخت دستمزد ۷۵ دلار در هفته رسما آغاز شد. او در سال ۱۹۲۴ با تئاتر خداحافظی کرد و رسما به سینما و فیلم رو آورد.
لورل در چند فیلم از جمله «سوپ اردک» با اولیور هاردی همبازی شد و استقبال بی نظیر مردم از آثار کمدی آنها، موجب شد تا این زوج سینمایی، رسما آغازگر مجموعه فیلم های لورل و هاردی شوند. فیلم های کوتاهی مانند «نبرد قرن»، «مردان متاهل هم باید به خانه بروند»، «تجارت بزرگ» و بسیاری فیلم های دیگر نتیجه ی همکاری این دو کمدین بزرگ بود. تا جاییکه فیلم «جعبه موسیقی» آنها در سال ۱۹۳۲ موفق به دریافت اسکار بهترین فیلم کوتاه شد.
البته باید اذعان کرد فیلم هایی که در جریان جنگ جهانی از این دو بازیگر بزرگ ساخته شد، چندان موفقیت آمیز نبود و البته در یک دوره زمانی محدود، به علت بیماری دیابت لورل، اولیور مجبور شد دو فیلم را بدون حضور او بازی کند.
در سال ۱۹۵۶، آنها قصد داشتند در یک مجموعه تلویزیونی به نام «افسانه ی لورل و هاردی» که بر اساس داستان های کودکان بود، بازی کنند، اما اولیور به علت سکته قلبی در روز ۱۵ سپتامبر ۱۹۵۶ فلج شد و برای چند ماه در خانه بستری شد و قادر به صحبت یا تکان خوردن نیز نبود و سرانجام در هفتم اوت ۱۹۵۷ درگذشت.
لورل به علت بیماری، نتوانست در مراسم تدفین همبازی و دوست نزدیکش شرکت کند. بعد از آن تصمیم گرفت که هرگز بدون زوج کمدی اش در فیلمی بازی نکند. دوستان نزدیک لورل می گفتند، مرگ اولیور تاثیر وحشتناکی بر لورل گذاشت، به طوریکه او دیگر نتوانست تا آخر عمر خود را دوباره پیدا کند.
در سال ۱۹۶۱، لورل برای بازی در فیلم های موفق کمدی، توانست جایزه یک عمر فعالیت هنری را از آکادمی اسکار دریافت کند. ایفای نقش او در ۱۹۰ فیلم به یادگار مانده است. مردی که همیشه برخوردی مهربان با طرفدارانش داشت، سال های پایانی عمرش را در آپارتمان کوچکی در «سانتا مانیکا» گذراند و سرانجام روز ۲۳ فوریه ۱۹۶۵، تنها چند روز بعد از یک سکته قلبی درگذشت و در قبرستانی در لس آنجلس به خاک سپرده شد.
«باستر کیتون»، کمدین بزرگ سینمای صامت درباره لورل گفت: «نه چاپلین و نه من، بهترین بودیم؛ لورل بامزه ترین و بهترین بود.»