بازسازی بافت‌های بدن با نانوبیوسرامیک‌ها ممکن شد

به گزارش خبرگزاری فارس،‌ با کنترل رفتار زیست‌سازگاری و زیست‌فعالی نانوبیوسرامیک‌ها، امکان توسعه کاربرد این نانوساختارها در پزشکی به‌منظور ترمیم، بازسازی و خلق دوباره بافت‌های بدن فراهم می‌شود. از این‌رو پژوهشی در ادامه پژوهش‌های برنامه‌ریزی شده با هدف «تهیه، ارزیابی و بهینه‌سازی نانوبیوسرامیک‌ها و توسعه کاربرد آنها در پزشکی و دندان‌پزشکی» در دانشگاه صنعتی اصفهان، به‌انجام رسیده‌است.
مهشید خرازیها، مجری این طرح پژوهشی گفت: در این پژوهش، موفق به ساخت نانوبیوسرامیک فورستریت تکه‌ای چگال به‌عنوان بیوسرامیک زیست‌فعال برای استفاده در صنایع پزشکی و درمانی، همچون ترمیم و بازسازی بافت‌های سخت بدن شده‌ایم.

به گزارش خبرگزاری فارس،‌ با کنترل رفتار زیست‌سازگاری و زیست‌فعالی نانوبیوسرامیک‌ها، امکان توسعه کاربرد این نانوساختارها در پزشکی به‌منظور ترمیم، بازسازی و خلق دوباره بافت‌های بدن فراهم می‌شود. از این‌رو پژوهشی در ادامه پژوهش‌های برنامه‌ریزی شده با هدف «تهیه، ارزیابی و بهینه‌سازی نانوبیوسرامیک‌ها و توسعه کاربرد آنها در پزشکی و دندان‌پزشکی» در دانشگاه صنعتی اصفهان، به‌انجام رسیده‌است.
مهشید خرازیها، مجری این طرح پژوهشی گفت: در این پژوهش، موفق به ساخت نانوبیوسرامیک فورستریت تکه‌ای چگال به‌عنوان بیوسرامیک زیست‌فعال برای استفاده در صنایع پزشکی و درمانی، همچون ترمیم و بازسازی بافت‌های سخت بدن شده‌ایم.
خرازیها در مورد چگونگی انجام این پژوهش گفت: در مرحله اول، پودر سرامیک فورستریت نانومتری با روش آلیاژ‌سازی مکانیکی ساخته شد، نتایج ارزیابی‌ها نشان داد که فورستریت نانومتری نه تنها زیست‌سازگار است بلکه رفتار زیست‌فعالی نیز دارد که ناشی از اندازه نانومتری آن است. در مرحله بعد، فورستریت تکه‌ای (بالک) نانوساختار چگال، به‌منظور استفاده از آن به صورت قطعه در بدن تهیه شد. در این حالت نیز، خواص زیست‌فعالی نانوبیوسرامیک حفظ می‌شود.
وی در ادامه توضیح داد: برای دستیابی به فورستریت نانوساختار تکه‌ای، از فرایند تف‌جوشی دو مرحله‌ای استفاده می‌شود، در این فرایند، بعد از گرم کردن نمونه‌های فشرده شده تا دمای بالا، نمونه‌ها به مدت زمان لازم در این دما نگهداری و سپس با سرد کردن سریع، در دمای پایین‌تر، به مدت زمان کافی حرارت داده می‌شود. قرارگیری نمونه برای مدت زمان کوتاه در دمای بالا، منجر به ناپایداری حفرات و تخلخل‌ها می‌شود که با سریع سرد کردن آنها تا دمای پایین‌تر و نگهداری به مدت زمان کافی در این دما، این تخلخل‌ها به طور کامل بسته می‌شوند. این فرایند، روشی مؤثر برای ساخت قطعات سرامیکی نانوساختار است مشروط بر آن که دمای انتخابی و زمان هر یک از مراحل، مناسب انتخاب شود.
بخشی از نتایج و دستاوردهای پژوهش حاضر که در قالب پایان‌نامه کارشناسی ارشد مهشید خرازیها با راهنمایی محمدحسین فتحی به انجام رسیده است، در مجله بین‌المللی Materials Letters (جلد ۶۳، صفحات ۱۴۵۸-۱۴۵۵، سال ۲۰۰۹) به چاپ رسیده است.