این روزها کی به پایان می رسد؟

بیشتر ما خودمان را چنین متقاعد مى کنیم که با ازدواج کردن زندگى بهترى خواهیم داشت، وقتى بچه دار شویم بهتر خواهد شد.آما…
بیشتر ما خودمان را چنین متقاعد مى کنیم که با ازدواج کردن زندگى بهترى خواهیم داشت، وقتى بچه دار شویم بهتر خواهد شد و با به دنیا آمدن بچه هاى بعدى زندگى به مراتب بهترمى شود، اما وقتى مى بینیم کودکانمان به توجه و مراقبت مداوم نیازمندند خسته مى شویم و بهترین راه را آن مى دانیم که صبر کنیم تا آنها بزرگ تر شوند. فرزندانمان که به سن نوجوانى مى رسند باز کلافه مى شویم چون مرتب باید با آنها سرو کله بزنیم اما بى تردید وقتى بزرگ تر شوند خوشبخت خواهیم شد و با خود مى گوییم صبر و شکیبایى کلید حل این مشکلات است. گاه امیدواریم که همسرمان رفتارش را عوض کند و زندگیمان بهتر شود. اگر یک خودروى شیک تر داشته باشیم و یا بچه هایمان ازدواج بکنند، … و در نهایت بازنشسته شویم.

واقعیت این است که براى خوشبختى و سعادتمندى هیچ زمانى بهتر از همین الان وجود ندارد در غیر این صورت زندگى همواره پر از چالش و فراز و نشیب است.

بیشتر ما خودمان را چنین متقاعد مى کنیم که با ازدواج کردن زندگى بهترى خواهیم داشت، وقتى بچه دار شویم بهتر خواهد شد.آما…
بیشتر ما خودمان را چنین متقاعد مى کنیم که با ازدواج کردن زندگى بهترى خواهیم داشت، وقتى بچه دار شویم بهتر خواهد شد و با به دنیا آمدن بچه هاى بعدى زندگى به مراتب بهترمى شود، اما وقتى مى بینیم کودکانمان به توجه و مراقبت مداوم نیازمندند خسته مى شویم و بهترین راه را آن مى دانیم که صبر کنیم تا آنها بزرگ تر شوند. فرزندانمان که به سن نوجوانى مى رسند باز کلافه مى شویم چون مرتب باید با آنها سرو کله بزنیم اما بى تردید وقتى بزرگ تر شوند خوشبخت خواهیم شد و با خود مى گوییم صبر و شکیبایى کلید حل این مشکلات است. گاه امیدواریم که همسرمان رفتارش را عوض کند و زندگیمان بهتر شود. اگر یک خودروى شیک تر داشته باشیم و یا بچه هایمان ازدواج بکنند، … و در نهایت بازنشسته شویم.

واقعیت این است که براى خوشبختى و سعادتمندى هیچ زمانى بهتر از همین الان وجود ندارد در غیر این صورت زندگى همواره پر از چالش و فراز و نشیب است. بهتر این است که این واقعیت را بپذیریم و تصمیم بگیریم که با وجود همه این مسایل، شاد و خوشبخت زندگى کنیم. گمان مى کنیم که زندگى همان زندگى دلخواه، هنگامى شروع مى شود که همه موانع سر راهمان کنار بروند، مشکلى که هم اکنون با آن دست و پنجه نرم مى کنیم، بدهى هایى که باید بپردازیم، کارى که باید تمام کنیم و … است، پس از همه اینها زندگى ما، زیبا و لذت بخش خواهد بود بعد از آن که همه اینها را تجربه کردیم تازه متوجه مى شویم که زندگى همین چیزهایى است که ما آنها را موانع برمى شمردیم. همه بزرگان مى گویند جاده اى به سوى خوشبختى وجود ندارد چرا که خوشبختى خود همین جاده است. براى شروع یک زندگى شاد و سعادتمند لازم نیست که در انتظار بنشینیم.

در انتظار فارغ التحصیل شدن، کاهش وزن، افزایش وزن، شروع به کار، ازدواج، رفتن به مرخصى، صبح جمعه، در انتظار دریافت وام جدید، خرید یک ماشین نو، بازپرداخت قسط ها، بهار، تابستان و پاییز و زمستان، اول ماه و آخر ماه، پخش فیلم مورد نظرمان از تلویزیون و … از میان این همه کار خوشبختى یک سفر است نه یک مقصد بنابراین به خالق هستى بیندیشید و از لحظه لحظه هاى زندگیتان لذت ببرید.

حال به این  پرسش پاسخ دهید :
اول چند نفر از ثروتمندترین مردم جهان را نام ببرید.
– برنده هاى پنج جام جهانى آخر را نام ببرید.
– آخرین ده نفرى را که جایزه نوبل بردند چه کسانى بودند؟
– آخرین ده بازیگر برتر اسکار را نام ببرید.
به خودتان زحمت ندهید تقریبا هیچ کس این اسامى را به خاطر نمى آورد. از یاد نبریم که روزهاى تشویق به پایان مى رسند و برندگان اسکار به زودى فراموش مى شوند و …
 
اکنون به این پرسش ها پاسخ دهید :
– نام سه نفر از معلمان خود را که در تربیت شما موثر بوده اند به خاطر آورید.
– سه نفر از دوستان خود را که در مواقع نیاز به شما کمک کردند، نام ببرید.
– به یاد بیاورید افرادى که با مهربانى هایشان بدون چشمداشت زندگى را برایتان معنا بخشیده اند.
اکنون ماجرا ساده تر شد، این طور نیست؟ افرادى که جایى مهم در زندگیتان دارند، در واقع هیچ ارتباطى با «ترین ها» ندارند، ثروت و اموال بیشترى ندارند، بهترین جوایز را نبرده اند.
آنها کسانى هستند که به فکر شما و مراقبتان بوده اند، همان هایى که در همه حال و شرایط، کنار شما مى مانند. کمى بیندیشید زندگى کوتاه تر از آن است که فکرش را بکنید. بیشتر شما و ما در زمره مشهورترین نیستیم و قرار هم نیست که باشیم و از اعماق درونمان مى دانیم که در زندگى چیزهاى مهم ترى از برنده شدن نیز هست. مهم ترین چیز در زندگى کمک به دیگران براى برنده شدن است حتى اگر به بهاى آهسته تر رفتن و تغییر در نتیجه مسابقه اى باشد که ما در آن شرکت داریم.